| |
Kι αν περπάτησα το δρόμο αν πήρα λάθος
κι αν σε πίστεψα με πρόδωσε το πάθος
κρίμα είναι και άδικο πολλά να δίνεις για ένα
στο τέλος πάντα να ξυπνάς με μάτια βουρκωμένα.
Κι αν μετάνοιωσα δεν εχω άλλη λύση
απ'του καυμού πίνω νερό της λησμονιάς τη βρύση
τα ίδια λάθη που έκανα,τα ίδια ξανακάνω
κι αν είναι να με αρνηθείς θα πέσω να πεθάνω.
Εσύ δεν είσαι που έλεγες πως είμαι ο ανθρωπός σου
που κάποτε μ'αντίκρυζες σαν άγιο φυλαχτό σου
που είναι η αγάπη σου,τα λόγια του αέρα
σαν του τσιγάρου τον καπνό θα σβήσουνε μια μέρα.
Βάλε μισόκιλο κρασί,και κάτσε αντικρυστά μου
στούς μαύρους κύκλους των ματιών θα δείς τον ερωτά μου
κι αν πάλι δεν συγκινηθείς και θέλεις να μ'αφήσεις
πάρε μαχαίρι κοφτερό μές την καρδιά να μπήξεις.
Τι να την κάνω τη ζωή χωρίς εσένα φώς μου
θα είμαι σαν τον ναυαγό στα πέρατα του κόσμου
καράβια κι αν περάσουνε εγώ δεν θα χω μάτια
θα έχω πόνο στήν καρδιά και όνειρα κομμάτια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
