| |
Οδοιπορούσες πίσω απ'τα σύννεφα,
μέσα στο άπλετο φως Ανοιξη
και η επερχόμενη στέψη σου
διακριτικά αργοπόρησε...
Ο υφιστάμενος χειμώνας
μ'αλυσίδες κρατούσε,
τις ψυχές των ανθρώπων...
Την πολύχρωμη φωνή σου
μέσα στα μάτια των ανθρώπων δάβασα,
ήσουν στολισμένη με πετράδια
και παράξενα φύκια,
μα σε άκουσα σαστισμένη...
Δεν βρήκες στο διάβα σου,
την καταπράσινη αυλή του πατέρα,
με τα γαρύφαλα
και τα γιασεμιά ανθισμένα,
μήτε τα κορίτσια,
με τα στεφάνια στα μαλλιά..
Στο αναμενόμενο άρωμά σου,
η αδημονία μας ευσταθεί
και στο πρώτο καλοσώρισμα σου
χορούς ν'αρχίσουν γυρεύουν...
Είχαμε κεντήσει αστέρια,
σ'ενα μεσημεριανό όνειρο
και για καλοσώρισμα,
είχαμε απλώσει τις καρδιές μας,
χαλί να διαβείς...
Νίκος Π. 1-3-07
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
