SΤAVRIANNA
01-03-2007 @ 11:25 | πολύ ωραίο ::yes.::
| |
Σκοτεινός ποιητής
01-03-2007 @ 11:28 | Όταν βλέπω το όνομα σου δίπλα σε κάποια δημιουργεία,είναι η καλύτερη εγγύηση ότι το ποίημα θα μου αρέσει.
Μπράβο! | |
Ηλιαχτίδα
01-03-2007 @ 11:44 | Eισαι υπεροχη Μαρία.
Υπεροχη | |
Τσακίρη Χαρά
01-03-2007 @ 12:00 | Μαρια μου..... εξαιρετικο!!!!! ::love.:: ::hug.:: | |
justawoman
01-03-2007 @ 12:08 | Πώς να χωρέσει η σιωπή σου σ' ένα ποίημα;
Εσύ είσαι άνεμος.. μ' ανθρώπινη μιλιά...
.........
Ευαισθησία κι ικανότητα έκφρασης
εύγε! | |
deti
01-03-2007 @ 12:24 | Με Στελλίτσα! ::smile.:: | |
balistreri
01-03-2007 @ 12:37 | Ειν' το τοπίο καθαρό - για δεν το βλέπεις;
ήλιος ολόκληρος εσύ, όχι σκιά,
άγγιξε... κράτησε... στην αγκαλιά σου μ' έχεις
θα βάλω απόψε γω τα ψέματα φωτιά.
Μία μιλιά που 'χει να πει μόνο για σένα
κι όχι σε ποίημα - της αρκεί ένα ποτήρι -
με τα καρφιά που 'ναι στο διάβα μου στρωμμένα
θα κάνω απόψε γω για σένα χαρακίρι.
Ειν' το τοπίο καθαρό - γιατί στενάζεις;
τα δυο καράβια μας δεν τα "βυθούν" ωκεανοί
το χέρι πάντα σου κρατώ μην μου τρομάζεις
λάμπουν τα μάτια σου στην νύχτα μου - φανοί.
Ειν' το τοπίο γαλανό - σαν ακρογιάλι
βράχος το στήθος μου π' αντέχει χίλια κύματα
κάνω τα χέρια μου του κόσμου όλου αγκάλη
και πνίγω μέσα της, της γης τα ανομήματα...
Αυτά ήταν τα δύσκολα;;; Καλησπέρα... | |
Άθη Λ.
01-03-2007 @ 12:38 | είναι εντυπωσιακές οι στιχοαπαντήσεις σου balistreri..
όσο εντυπωσιακή είναι και η Μαρία ::rol.:: | |
Μαρία Χ.
01-03-2007 @ 12:52 | Θα πάω στη "μεγάλη φτωχομάνα" των "καλύτερων παιδιών" να του σερβίρω δυο σφαλιάρες σκέτες μου φαίνεται.. αφού του αρέσουν.. δεν μπορεί ένας Σαλονικιός να απαγάγει την απαισιοδοξία μου και να τη στολίζει με κόκκινα τριαντάφυλλα!!! (πριν σε διαβάσω το έγραψα balisteri) | |
balistreri
01-03-2007 @ 12:54 | Για κόπιασε Μαρία μου στην δόλια φτωχομάνα
θα στρώσω γω στον δρόμο σου ρόδα ίσαμε χίλια
στην άφιξή σου θα βαρώ πρωί - βράδυ καμπάνα
και θα γελώ υπομένοντας ακόμη και ...σκαμπίλια
Άθη σ' ευχαριστώ ...άλλα όσο κι αν προσπαθώ, δεν μπορώ να παραβγώ μαζί της.... | |
Μαρία Χ.
01-03-2007 @ 13:10 | Δώσε τώρα παραγγελιά.. για δυο χιλιάδες ρόδα
Κόκκινα σαν το αίμα σου.. σε μια λευκή πιρόγα
Μα την καμπάνα κλέψε την απ' άγιο μοναστήρι
Να συγχωρέσει τη γυνή.. που θά 'ρθει να σε δείρει!!... | |
Spartinos
01-03-2007 @ 13:37 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΑΡΙΑ ::up.:: | |
balistreri
01-03-2007 @ 13:58 | Δείρε με εσύ και έννοια σου να μην ανησυχείς
σίγουρη να 'σαι βέβαια πως θα συγχωρεθείς
αφού όπως ξέρεις και εσύ έτσι είναι πια γραμμένο
το ξύλο απ' τον παράδεισο βγήκε κι είν' αγιασμένο... | |
Αστρογιογγι
01-03-2007 @ 14:05 | Υπεροχο Μαρια!!!
Μπαλιστερι σημερα ηταν δυσκολο...
δεν ειναι ευκολο να ζωγραφιζεις ταυτοχρονα...
(Που τα βυθίζουν πέντε στάλες της βροχής...)
| |
Μαρία Χ.
01-03-2007 @ 14:14 | Το ξύλο απ' τον Παράδεισο.. στο δίνω μετρητοίς
Την αμυαλιά του πρόσκαιρου με κέρασαν.. θαρρείς;
Μην μου διαβάζεις.. να χαρείς.. της μοίρας το γραμμένο
Άσε με να ανησυχώ.. και να σε περιμένω...
| |
marakos1948
01-03-2007 @ 16:34 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
seizeTHEday
02-03-2007 @ 02:02 | Υπέροχο Μαρία μου, μπράβο σου...
Μια μεγάλη καλημέρα στέλνω και μια μεγάλη αγκαλιά...
::hug.:: | |
balistreri
02-03-2007 @ 02:45 | Κι αν περιμένεις να φανώ και δεν μ' αναγνωρίσεις;
μήπως περάσεις - δεν με δεις - και δεν ξαναγυρίσεις;
Το βρήκα!!! στην αγκάλη μου θα έχω ρόδα χίλια
και ακόμη... χίλιους μώλωπες απ' τα πολλά σκαμπίλια...
Ή μια στιγμή... αφού το ξύλο λεν πως είναι αγιασμένο!
θα μπω κι εγώ σε εκκλησιά για να σε περιμένω...
Θ΄ανάψω - τ' Αϊ ΄Δημήτρη μας - στο μπόι σου κερί
κι ύστερα θα κεράσω εσέ μπουγάτσα... με τυρί!!!
Καλημέρα.... Αστρογιόγγι είναι Μπαλιστρέρι... και έχεις δίκιο για άλλη μια φορά... ποτέ δεν είναι εύκολα έτσι κι αλλιώς... εγώ απλώς προσπαθώ!!!
| |
Μαρία Χ.
02-03-2007 @ 03:47 | Eύχομαι νά 'χεις χρήματα λαμπάδα ν' αγοράσεις
Γιατί σαν δεις το μπόϊ μου.. στο λέω.. θα τα χάσεις!
Και μην τολμήσεις να φανείς.. μαύρος από το ξύλο
Πρώτη εγώ σου το χρωστώ.. αλλιώς δεν σ' έχω φίλο!!
Μην σχεδιάζεις να κρυφτείς πίσω από χίλια ρόδα
Το ξύλο μες στην εκκλησιά εγώ θα κάνω.. μόδα!
Κι αν καταφέρεις να σταθείς μετά από τόσες φάπες
Φάε τη μπουγάτσα μόνος σου.. άλλα κερνούν οι άντρες! | |
tourist( Lefkothea)
02-03-2007 @ 04:27 | Κοκκίνησαν τα μάγουλα απ΄ τα πολλά σκαμπίλια
Ο μπαλιστρέρι κι η Μαριώ είδαν' τα καντήλια
ανάποδα τους είπανε πως τώρα πια κουνιούνται
να τους χωρίσουν προσπαθούν μα όλοι πια φοβούνται
Με ρόδα μύρια βάφτισαν τη μάνα Σαλονίκη
μα όλο βαράει το θεριο χωρις να βρίσκει νίκη
Η μύτη τους αιμάτωσε, ματώσαν τα μαντήλια
και τα νερά εβάφτηκαν άλικα χίλια μίλια
Κατάκοποι σταμάτησαν στο μέσον του πελάγους
και στις πληγές ποτίσανε ο ενας του άλλου πάγους.
βορά και νότο προσπαθούν... να βρουν να εντοπίσουν
και με συντρόφους τους καλούς μετόπισθεν να στήσουν
.
| |
tourist( Lefkothea)
02-03-2007 @ 04:40 | Μπουγάτσες σφακιανόπιτες και χίλια τόσα ροδα
στην εκκλησία αντάμωσαν χωρίς να έχουν σόδα
| |
balistreri
02-03-2007 @ 05:26 | Εδώ στην φτωχομάνα μας, πάντα κερνούν οι άντρες
ιδίως τις όμορφες νιες, με μάτια σαν μπλε χάντρες.
κι αν είν' το ύψος σου πολύ - πάνω από δυο μέτρα -
να ξέρεις πως είμαι κι εγώ σαν τα ψηλά τα δέντρα...
Μόλις σε δω θα υποκλιθώ στης εκκλησιάς την πόρτα
κι απλόχερα θα σου σκορπώ τα ρόδα μου στα πόδια.
Και θα σε χρίσω άγια, κυρά σε μοναστήρι
για να φιλώ το χέρι σου ... κι ύστερα ας με δείρει....
| |
Μαρία Χ.
02-03-2007 @ 07:06 | Τα μάτια μου δεν είναι μπλε.. και νια δεν είμαι πλέον
Μα δέχομαι το κέρασμα.. αρκεί να είναι δέον!
Δεν είμαι δα τόσο ψηλή όσο και ο Φασούλας
Μα δεν θα είσαι δα κι εσύ πλάτανος της ραχούλας!
Κάτσε μακριά απ' την εκκλησιά.. έχει πολλά μαζί μου
Να μην ακούσεις βλαστημιά.. που θά 'ναι όλη δική μου!
Αχ, νά 'ξερες βρε δύσμοιρε.. πως δεν είμαι αγία
Σε πλάνεψε το όνομα από την Παναγία!
Κι αν φίλησαν το χέρι μου.. το έχουν μετανιώσει
Γι' αυτό να μην ορκίζεσαι με μια λαχτάρα τόση!
| |
balistreri
02-03-2007 @ 07:32 | Και σ' εκκλησιά μα και σε μπαρ κι αν θες και σε μπουζούκια
κι αν πάλι άλλα προτιμάς σε πάω σε ...κουτούκια!!!
κι αν όχι η μάνα του Χριστού, μήπως Μαγδαληνή;
το μπόι μην σ' απασχολεί θα βάλω εγώ ...σκαμνί.
Και ποιο άραγε να ν' αυτό το χρώμα των ματιών σου;
το άρωμα απ' τα χέρια σου το μήκος των μαλλιών σου;
Ποια να 'ναι - πες - τα χρόνια σου, μα όχι άστο μη...
άλλωστε η κότα η γριά - λεν - έχει το ζουμί... | |
CHЯISTOS P
02-03-2007 @ 07:43 | δεν αντέχω, δεν αντέχω, πάω τώρα να πνιγώ
με ταπώσανε δυο τύποι και δεν ξέρω τι να πώ
Μαρία, πια, με πέθανες σ’ αυτό το νταραβέρι
που την χαριστική βολή ρίχνει ο balistreri..
απίστευτοι είστε ! | |
Μαρία Χ.
02-03-2007 @ 09:28 | Ποιός μίλησε για χαριστική βολή????!!!!
-------------------------------------------------------
ΓΡΙΑ.. είσαι και φαίνεσαι!
Μα πρώτ' απ' όλα.. ΚΟΤΑ!
Σεβάστηκα τα χρόνια σου
Γι' αυτό και δεν σου τό 'πα:
Την πρώτη θέση στα ΚΑΠΗ
Μα και στην εκκλησία
Σου έκλεισα εγώ μαθές
Γιατί.. είμαι ΚΥΡΙΑ!
Μέχρι και τάβλι σού 'φερα
Μια τράπουλα που σκίζει
Κι αφού εσύ βάζεις το.. ΖΟΥΜΙ
Βάζω κι εγώ.. το ρύζι!
Υ. Γ .Τα μάτια μου είναι άχρωμα και τα μαλλιά μου άσπρα
Μα έχω χέρια δυνατά.. και θα τη φας τη γλάστρα!!! | |
balistreri
02-03-2007 @ 10:12 | Α! έτσι είσαι....
-----------------------------
Το ρύζι σου κάνω λαπά
κι από την εκκλησία
πάω και παίρνω τον παπά
να κάμω λειτουργία
για κάποιες γριές που θένε νιες
να φαίνονται στα πλήθη
μα αυτό μόνο με "πλαστικές"
γίνεται ...κουτορνίθι.
Να τους φωτίσει ο παπάς
να μάθουν πως η ΚΟΤΑ
σαν ξεπορτίσει μονομιάς
γίνεται ... ΑΓΡΙΑ ΚΟΜΠΡΑ...
Υ.Γ. Λένε πως τα άσπρα μαλιά προδίδουνε σοφία
Λυπήσου με... έλεος ζητώ.. εσύ εισαι μια ΚΥΡΙΑ...
| |
Μαρία Χ.
02-03-2007 @ 10:29 | Έχω μια κότα στο ψυγείο
Στ' ορκίζομαι.. από την Τρίτη!
Κι αν δεν την μαγειρέψω εδά
Θε να με διώξουν απ' το σπίτι!!!
Εγώ να παίζω με την κότα
Κι εσύ πηγαίνεις στο Θανάση!
Αλλά μόνον οι άντρες βλέπεις
Είν' τυχεροί σ' αυτήν την πλάση! | |
 |
