| ka ti na 02-03-2007 @ 06:52
 | Θά'ρθω απ'τον άλλο, τον πίσω δρόμο που είναι λίγο πιο μακρύς
 
 όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην πόλη...
 μου άρεσε πολύ!
 
 |  | 
| silmariel 02-03-2007 @ 07:14
 | οι σκέψεις σου,σκέψεις μου..όταν ξεμπερδέψεις,πέρνα και απο εδώ να μου δείξεις.. |  | 
| Nocturna_ 02-03-2007 @ 07:22
 | Από τα καλύτερα σου για μένα..αν όχι το  καλύτερο.. Αλλά από την άλλη..όταν γράφεις έτσι,
 τι καλό, τι κακό..τι όμορφο, τι άσχημο..απλά γράφεις..
 Και το απορροφώ σα σφουγγαράκι..
 |  | 
| Σελίνα 02-03-2007 @ 09:07
 | ωραίο ... |  | 
| anthrakoryxos 02-03-2007 @ 10:54
 | Κι όσο οι αράχνες, θα δίνουν μάχες στις γωνιές για τα στρατηγικά σημεία που θ'αφήσω κενά, εγώ θα σκίζω λίγο λίγο το εισιτήριο της επιστροφής.
 Πολύ ωραία ιδέα, την καλησπέρα μου.
 |  | 
| Palioxaraktiras 02-03-2007 @ 11:12
 | Εξαιρετικο φιλε μου Υπεροχο
 |  | 
| justawoman 02-03-2007 @ 15:23
 | πολύ μου άρεσε το ξεσκόνισμά σου αλεξιπτωτιστή... 
 με είχε απασχολήσει κι εμένα το θέμα παλιότερα... χάρισμά σου
 
 ".... Η γαλαξιακή σπείρα
 χαμογελώντας στροβιλίζεται
 και παρασύρει τη σκόνη των αναμνήσεων
 Και να!
 πάλι εξουθενωμένη η πραγματικότητα!
 Τιμώ το θάνατο των γκρίζων,
 παραπλανημένων ημερών
 Ατόφιο το κόκκινο
 απέραντο το γαλάζιο
 Όπως αρμόζει."
 |  | 
| TAS 05-03-2007 @ 11:27
 | Χρόνος και αδράνεια. Το ξέμπλεγμα μέσα απ’ την αμηχανία ενός κόσμου χαυνωμένου…Κι η επιστροφή στη δίνη… Απ’ αυτά που εμπνέουν μέσα απ’ το χτύπημα στο κεφάλι…
 
 |  | 
| ΑΜΕLIE 06-03-2007 @ 05:05
 | Μοναδικός στο είδος σου και πάλι.Καλημέρα. |  | 
|  |