| |
Με σκυμμένο το κεφάλι περπατώ
Μετράω τα βήματα μου ένα-ένα
Στα σοκάκια του μυαλού μου θα χαθώ
Ίσως κατά λάθος έρθω και σε σένα
Έτσι θα ‘ναι η ζωή μου, μέρα γκρίζα βροχερή
Όλοι οι χτύποι της καρδιάς μου γίνονται βραχνή φωνή
Άκουσε τους έναν-έναν και θα μάθεις το γιατί
Σ’ ορίζοντα που δε γλυκοχαράζει
Η καρδιά αργοχτυπάει λυπημένη
Πονάει και την τρώει το μαράζι
Ένα τέλος να της δώσεις περιμένει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
