| Όσες φορές κι αν μίλησα με τον εαυτό μου
Πάλι σ’ αγάπες νέες έχανα τον καιρό μου
Ότι είχα τους το έδωσα μ’ όλη μου την ψυχή
Μα ήταν όλοι έρωτες που γίναν φυλακή
Ρωτάω συνέχεια το γιατί
Καμιά δε μου απαντάει
Κακό μου ‘κάναν στη ζωή
Κι η γη δε με χωράει
Με ξέχασαν, δε ρώτησαν μια φορά για μένα
Και στη γιορτή μου σκέφτομαι όλα τα περασμένα
Στα δώρα τους μονάχος αντίκρυ στέκω και κοιτώ
Την πίκρα και τα δάκρυα μες στην ψυχή κρατώ
[Αν είναι πάλι ν’ αγαπήσω, τώρα θα τ’ αρνηθώ]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|