| |
| | Πυγολαμπίδα |  | | | Τύπου "νυχτερινός επισκέπτης" στο πιο ήπιο, "αφού δεν μπόρεσα να σ' έχω, σκότωσέ με, τι άλλο θέλω απ' τη ζωή"! Μιλάμε για τρελή λατρεία προς ένα ανύπαρκτο πρόσωπο, να κόβεις φλέβεις δηλαδή μ' αυτό το καψουροτράγουδο και να λιώνεις...σαν πυγολαμπίδα! | | |
[align=center]ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΑ
[B]Ήθελα να ‘μουν μια μικρή, φτωχή πυγολαμπίδα
μαύρη, σιχαμερή, μ’ αστραφτερή σαν ηλιακτίδα
να σε κοιτάζω απ’ τα πλακόστρωτα, μέσα σε θάμνους
να σε θωρώ δίπλα σε σκάλες, μ’ άγραφτους νόμους
εκεί βαθιά, στην αστική σου κοινωνία, να ‘μαι χωμένος
όπου τα βήματα αλλάζουνε καιρούς κι ανθρώπους
να σε διαβάζω από τους ήχους, των ψηλών σου τακουνιών
να σε προσμένω με τις μπότες σου να ορίσεις, ομορφιά μου
να νιώθω μόλις φτάνεις, πως με συνθλίβεις μες στη νύχτα
λόγο δε θα ‘χω να υπάρχω, ώσπου να ‘ρθει το πρωί
κι αφού δε χάρηκα στα χέρια, να σ’ αγκαλιάσω με ορμή
αφού δεν μπόρεσα δικιά μου να σε κάμω, σκότωσέ με
δώσε μου τη χαριστική βολή, σα θα πατείς τους δρόμους
στα πεζοδρόμια θα με βρεις, εκεί που άλλοι κατουράνε
κι ύστερα γλύφουν την ποδιά, τα χέρια και τα πόδια σου
ύστερα προσκυνάνε το θεϊκό κορμί, τις βροχερές νύχτες
στα σταυροδρόμια θα με βρεις, κι όπου προσμένω τ’ άγγιγμά σου
φτωχή πυγολαμπίδα, που τινάζει απ’ τις κεραίες τις σταγόνες
να γίνω αλοιφή, χαλκομανία με τη βία, κάτω απ’ τα πόδια σου
καθώς θα φαίνονται ολανθισμένα, τα μπαλκόνια του κορμιού
και το μουνί σου ως οικόσημο, θ’ αντλεί καράβι χωρίς άγκυρα
και κρεμασμένο, απ’ τα ρηχά νερά του φουστανιού σου
έτσι σε περιμένω, πυγολαμπίδα της φωτιάς, που θέλησε
να υψώσει ανάστημα στο ποθητό κορμί, τους κρύους Χειμώνες
που βρέθηκε να προχωρά, στις παραλίες του έρωτά σου
που τόλμησε ν’ απαρνηθεί, χίλιες φορές τα οπίσθιά σου
όταν σε κάποιο άλλο κρεβάτι αναστέναζες με πάθος
δίχως κακία ή στοργή, χωρίς μια τύψη ή ενοχή
κι αφού δεν μπόρεσα δικιά μου να σε κάμω, σκότωσέ με
δώσε μου τη χαριστική βολή, σα θα πατείς τους δρόμους.[/B]
γιώργος_κ[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
primavera
06-03-2007 @ 11:14 | πιπέρι , πιπέρι......
διάβαζα κι ήθελα κι εγώ πυγολαμπίδα να γίνω, και φτάνω σ'ένα σημείο και....ουπς, αμάν....χαχαχα πιπέρι Γιώργο!
::hug.:: | | AleXandros K.
06-03-2007 @ 12:17 | Πω πω ταιριάζει με τη διάθεση μου σήμερα...Μπράβο ρε Γιώργο με εξέφρασες ::xmas.:: | | Γιώργος_Κ
06-03-2007 @ 12:32 | Ωραία μου Άνοιξη, με τακούνι στο στόμα, συμβιβάζεσαι να με τιμωρήσεις? Απορία... ::kiss.::
Να' σαι καλά Άλεξ, χαίρομαι που και οι δύο έχουμε σκατά διάθεση! ::xmas.:: | | Γιώργος_Κ
06-03-2007 @ 12:39 | Τι άλλο άλλωστε μπορούμε να κάνουμε, εφόσον δεν υπάρχουμε για τις ωραίες γυναίκες! Προκειμένου να αυτοκτονήσουμε από σφαίρα στο κεφάλι, δεχόμαστε να μας πατήσουν μέχρι θανάτου, ως άλλοι κατακτητές Τζεκινκς Χαν, ή ως μυθικές ηρωΐδες τύπου Ζina, ή ΝΙΝΑ (αχ κοριτσάκι μου, που είσαι;) ::love.:: !!!!!!!!!! Dexomaste (τώρα το γύρισα στην αργκό) na ginoume skoulikia, pontikia, savres, saligkaria, skatharia, katsarides, araxnes (τι περιγραφικός που είμαι ώρες ώρες!) pygolampides (καλή ώρα!) gia na MAS LIWSOUN KATW APO TA THEIKA TOUS ...... ::wink.:: (αντε, τη συνέχεια την ξέρετε)... | | elenitheof
06-03-2007 @ 12:41 | Σήμερα ένας παντρεμένος εξομολογήθηκε στην παρέα μας ότι γνώρισε πολλές γυναίκες αλλά καμιά δεν ήταν όπως θα ήθελε ακόμα ούτε και η γυναίκα του. Άραγε πόσοι παντρεμένοι να σκέφτονται το ίδιο; Άραγε υπάρχουν τυχεροί άντρες που έχουν βρει τη γυναίκα που ονειρεύονται ακόμα κι αν δεν μπορούν να την έχουν; | | Γιώργος_Κ
06-03-2007 @ 12:49 | Η γυναίκα που ονειρεύονται Λενιώ δεν είναι υπαρκτό πρόσωπο! ::xmas.:: Όπως άλλωστε υπαρκτή δεν είναι και η θεά-γυναίκα που περιγράφω στο ποίημα, γιατί καμιά γυναίκα δεν θα έλιωνε έναν άνθρωπο κάτω από τα πόδια της όπως πατάει μια κατσαρίδα επειδή τη σιχαίνεται! Όμως το πρόβλημα δεν είναι κατά βάση η παραπάνω άποψη, όσο το ότι άλλο φανταζόμαστε αρχικά και τελικά άλλο μας προκύπτει! Ακόμα και να ξέρεις καλά έναν άνθρωπο πριν τον παντρευτείς, σίγουρα θα προκύψουν κρυφά χαρακτηριστικά στο μέλλον που δεν τα είχες φανταστεί ποτέ και ίσως να σε απογοητεύσει τελικά! Το ίδιο πάθαιναν οι γονείς μας, τουλάχιστον η γενιά τους αντιμετώπισε αυτό το πρόβλημα γιατί οι περισσότεροι γάμοι γίνονταν μέσω γνωριμίας κι όχι λόγω του έρωτα! Έπειτα είναι και η ηλικία που παίζει ρόλο, καθώς και η πλήξη της καθημερινότητας (φαντάσου δύο ανθρώπους που είναι όλη τη μέρα μαζί για 50 χρόνια, είναι καθαρή τρέλα και μόνο η ιδέα)! Πολλοί παράγοντες της απογοήτευσης, αλλά σίγουρα το απόλυτο που ψάχνουμε όλοι μας δεν μπορεί να βρεθεί, κι αν φαινομενικά βρεθεί, σίγουρα θα μας απογοητεύσει κάπου αλλού στο μέλλον! Γι'αυτό και η ποικιλία συντρόφων είναι πολλές φορές κατασταλτική σε τέτοιες περιπτώσεις, βοηθάει με το παραπάνω κάποιον απογοητευμένο! | | Γιώργος_Κ
06-03-2007 @ 13:27 | ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ? Ή ΜΗΠΩΣ ΒΡΙΣΚΕΤΕ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ ΤΕΛΕΙΩΣ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ, Ε? ::love.::
Ο Γιάννης Πάριος, το είχε πει στο μακρινό παρελθόν με έναν πιο όμορφο τρόπο, κι όχι έτσι άκομψα που το λέω εγώ το ψώνιο, και συγκεκριμένα είχε τραγουδήσει τα εξής όμορφα στιχάκια:
"Αφού ο έρωτας λοιπόν ψάχνει για θύματα
ε τότε, κάνε με το θύμα σου.
Αφού ο έρωτας λοιπόν ψάχνει για θύματα
ε τότε, λιώσε με στο βήμα σου..."
Σ' ένα ρεφρέν όλο το νόημα ::xmas.::
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=18883 | | primavera
06-03-2007 @ 14:07 | Με τακούνι στο στόμα? μμμ μπά άρρωστο!
με τακούνι στο κεφάλι? τι λές? χαχαχα ::razz2.:: | | Γιώργος_Κ
06-03-2007 @ 14:12 | ΣΥΜΦΩΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::kiss.:: | | SΤAVRIANNA
06-03-2007 @ 14:13 | ::wink.:: | | Θάλεια
06-03-2007 @ 15:02 | ::love.:: ::sneak.:: ::whist.:: | | Γιώργος_Κ
06-03-2007 @ 15:41 | Πριν σας αφήσω με μια βαθιά υπόκλιση και μια ζεστή καληνύχτα ::xmas.:: νομίζω πως αυτό εδώ πρέπει να το δείτε... http://dl4.dumpalink.com/media/Kxfjwu7AY5jg/zYmw85YmqCAf.wmv | | agrampeli
07-03-2007 @ 01:33 | πιπέρι΄πιπέρι ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
