stixoi.info: Ατιτλο

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ατιτλο

Έτσι που αταξίδευτα περνάνε οι μέρες
Κι οι νύχτες με μαύρους σπινθηρισμούς δραπετεύουν απ’ το κορμί μου
Αναρωτιέμαι πως καταφέρνω να ζω, έστω και σαν εξαίρεση
Άσχετα αν τα πουλιά κάθε πρωί καβουρδίζουν τον ουρανό
Και τα δέντρα υποκύπτουν συνεχώς στο φιλί του αέρα
Εγώ εξακολουθώ ν’ αναπαράγω σιωπές
Κι ανεστραμμένα είδωλα παρελθόντων καιρών
Εξακολουθώ να κάνω έρωτα στης θλίψης το κορμί
Και να εντρυφώ στης ματαιοπονίας το βιβλίο
Επιμένω
Δρυοκολάπτης της μοναξιάς μου
Ξυλοθραύστης των ονείρων μου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Γράφω, σημαίνει κάνω μακροβούτια, με ανοιχτά τα μάτια στης ψυχής μου τα θολά νερά

SΤAVRIANNA 07-03-2007 @ 01:57	Εγώ εξακολουθώ ν’ αναπαράγω σιωπές ::yes.:: ωραίο! καλημέρα
foteinos 07-03-2007 @ 02:08	::yes.:: ::yes.::
justawoman 07-03-2007 @ 14:56	Εγώ εξακολουθώ ν’ αναπαράγω σιωπές!!! ::oh.:: ::yes.:: "καβουρδίζουν τον ουρανό"... πρωτότυπο αλλά τι εννοεί ο ποιητής;;; δεν το έπιασα αυτό ::naugh.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο