Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132745 Τραγούδια, 271244 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο γλύπτης
  Καλημερούδια...
 
Πόσο κοστίζει ένα βλέμμα που αλλάζει στο χρόνο;
Ποιες χαρακιές το σχηματίζουν;
Πόσο βαθιά μπορεί να φτάνει;
Φυλακίζεται στο χρόνο; Τον πόνο;
Φυλακίζει το χρόνο; Τον πόνο;
Θάβεται; Ξαναγεννιέται;
Μπορεί να σμιλευτεί;

Αγαπητέ γλύπτη που άλλαξες το βλέμμα μου
μπορείς να το πάρεις ξανά στα μαγικά σου δάχτυλα;
Κάποτε φωτεινά χαμογελούσε...
Σπάστο και φτιάξτο απ’ την αρχή...

[I]Κι εγώ θα χωρέσω στ΄ αστέρι της αυγής.
Θα σβήσω τη νύχτα με μια φωτεινή χαραγματιά. [/I]
Κι ύστερα, θ’ αφανίσω τους σκοτεινούς...
Ναι. Θα μας εξαφανίσω...

«Ένα βλέμμα με μαύρες ακτίνες
αναζητάει γλύπτη με θαυματουργές ικανότητες.
Προσφέρεται αιματηρή αμοιβή».

................................

Τα κομμάτια πολτοποιήθηκαν...
Το αίμα κύλισε...
Κι ένα χαμόγελο έδωσε ζωή
στο πέτρινο αλλότριο βλέμμα.
Το κόστος;
Θανατερή αμοιβή...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κατακόκκινοι θρυμματισμένοι κρύσταλλοι
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
Ηλιαχτίδα
07-03-2007 @ 04:33
::cry.:: ::love.::
marakos1948
07-03-2007 @ 04:34
::cry.::
ΚαΤερίνη
07-03-2007 @ 04:39
Τζένη!! ::hug.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
07-03-2007 @ 04:49
Φιλάκια Τζενούλα.

Κι ένα χαμόγελο έδωσε ζωή
στο πέτρινο αλλότριο βλέμμα............................... κρατάω το σημερινό. ::hug.::
TAS
07-03-2007 @ 05:11
«Ένα βλέμμα με μαύρες ακτίνες
αναζητάει γλύπτη με θαυματουργές ικανότητες.
Προσφέρεται αιματηρή αμοιβή».
............................................................................................
Χωρίς καμμία ανταμοιβή???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? ::love.::
Τσακίρη Χαρά
07-03-2007 @ 05:45
Οι " χαρακιες" που γραφεις - σα λεξη - ειναι απο τις πιο αγαπημενες μου......... εγω θα ευχηθω να βρεθει ο γλυπτης που δε θα θελει καμια ανταμοιβη...... ας πουμε σαν τον TAS που εκανε πρωτος την προταση!!!!!!
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
TAS
07-03-2007 @ 05:59
Χαρά: Όντως βρέθηκε ο γλύπτης!!!! ::laugh.:: ::love.::
agrampeli
07-03-2007 @ 06:11
πολύ ωραίο ::yes.::
zucchero
07-03-2007 @ 06:12
::up.::
deti
07-03-2007 @ 06:40
::smile.:: ::sad.:: ::smile.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-03-2007 @ 07:05
Χαχαχαχα, Χαρά μου αργά, ω μα πολύ αργά έγινε η πρόταση... ο γλύπτης έχει ήδη πληρωθεί και θα συνεχίσει να πληρώνεται εφ' όρου ζωής. Ελπίζω μόνο να έκανε καλή δουλειά!
Τάσο μου συγνώμη... αλλά ούτως ή άλλως με κάνεις να χαμογελώ χωρίς καμιά ανταμοιβή, το ίδιο κι η Χαρά μας (την οποία δεν ξεχνώ πως δεν ήρθες να δεις ::mad.:: )....
Τα φιλιά μου σε όλους.
Θανατερά βρε! ::razz2.::
TAS
07-03-2007 @ 07:16
Πού θα μου πάει! Θα την δω στη Σαλονίκη! (Ελπίζω...).Φτιάξε το κινητό σου... ::sneak.::
ka ti na
07-03-2007 @ 08:52
...το άγαλμα είναι που χαμογελά...
Τα καταφέρνεις πολύ καλά να εικονοποιείς το συναίσθημα Τζένη. Μου ταιριάζουν οι εικόνες σου.



::yes.::
anthrakoryxos
07-03-2007 @ 12:50
Το βλέμμα που αλλάζει. Με τον χρόνο, τον πόνο...
Που φυλακίζει και φυλακίζεται. Που σπάει. Που περιμένει κάποιον να το αναγεννήσει. Έστω να το κολλήσει. Αλλά κυρίως να το αναγεννήσει.
Και να το φτιάξει...
Πως;
Ματωμένο Τζένη. Και όμορφο.
seizeTHEday
07-03-2007 @ 13:39
Υπέροχο Τζενούλα μου...
::hug.:: + ::love.::
justawoman
07-03-2007 @ 13:41
Τζένη μου χρειάζεται θαυματουργό χέρι, χωρίς νυστέρι... οι χαρακιές τόσο απ' το βλέμμα όσο κι απ' την ψυχή, σβήνονται μόνο με την απαλή αύρα της πραγματικής έγνοιας για τον άλλο.
Ούτε θυσίες ούτε αιματηρές προσφορές...
Μελαγχολικό ποίημα με ευαισθησία, εικόνες που δονούν... κι αισιοδοξία κρυμμένη στους μακρινούς ορίζοντες... δλδ Τζένη

τα υπόλοιπα από κοντά ελπίζω!
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο