Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271241 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο δρόμος για το κρεβάτι
 
Ξέρω τον δρόμο
Μου τον δείχνει κάθε βράδυ ο τυφλός με το λυχνάρι
Κι αγόγγυστα τον παίρνω
Σαν το αρνί στο σφαγείο
Προσπαθώντας να μην ξυπνήσω τα λουλούδια
Σχεδόν αόρατος
Όπως αρμόζει στους θλιμμένους
Για να κοιμηθώ κάθετα μέσα στο όνειρό μου
Ιδρωμένος την απουσία
Νοσταλγώντας το μέλλον
Ώσπου η ιστορία να κάνει τον κύκλο της
Και να μείνουν τα παράθυρα γυμνά
Και τα πουλιά να σηκώσουν τον ήλιο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γράφω, σημαίνει κάνω μακροβούτια, με ανοιχτά τα μάτια στης ψυχής μου τα θολά νερά
 
Nocturna_
09-03-2007 @ 04:10
Οι εικόνες σου τόσο γεμάτες..μα τόσο όμως..
Υπέροχος..

Την καλημέρα μου..
ka ti na
09-03-2007 @ 07:17
Μοναχικές και ευαίσθητες εικόνες...
Πολύ ωραίο.
justawoman
10-03-2007 @ 02:53
καθώς το διάβαζα είδα όχι τα παράθυρα
μα τα παραμύθια... γυμνά!

Κι έτσι κι αλλιώς, μου άρεσε!
ΓιΟΥΛΗ_Τ
19-03-2007 @ 22:39
Ναι γεμάτες θάνατο..
Εικόνες προσφέρει αυτός ο σκοτεινός κύριος.
Που φωτίζουν τις σκιές μας. Και του αντιστέκονται.
Έτσι πρέπει.
Τα σέβη μου. Προς ότι έχω διαβάσει μέχρι τώρα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο