Με τη ψυχή στο πορτοφόλι
κι ένα γάτο χαζοβιόλη
στης ζωής το περιβόλι
που με κυνηγούσαν όλοι
κάτω από μια μουσμουλιά
παίζαν μπουζούκια και βιολιά
για τα παιδιά
που πήγαμε μαζί φαντάροι.
Κόκκινο ήταν το φανάρι
και τη νύχτα είχε φεγγάρι
μ άφαντη πάλι εσύ
Θα ρθείς?
Νο merci !
Καλά ρε σύ
Κι εμείς θα ζήσουμε
και ίσως ατυχήσουμε
μα ίσως να ευτυχήσουμε
Ποιος ξέρει ?
Το πεπόνι, το μαχαίρι
εσύ κρατάς
και προσπερνάς
πίσω δε κοιτάς
δε μας μιλάς
δε μας αγαπάς
μα η ζωή σου έχει αξία
χάρις σε μας !
Τους καταφρονεμένους
Θαυμαστάς !
Καληνυχτάκιδες όλου του κόσμου ενωθείτε,
και πίσω από μια χυλόπιτα κρυφτείτε !