| Μια πληγή ανοιχτή ,μες του χρόνου τη ζωή
Βρίσκεται για να υπάρχει
Μια κραυγή δυνατή , να φωνάζει θα μπορεί
Να μας θυμίζει λάθη
Όλα πεταμένα στο άπειρο μπροστά σου
Τα πάντα ερειπωμένα μου μοιάζουν μακριά σου
Κομμάτια σκορπισμένα στου ονείρου μου τις άκρες
Τσιγάρα τελειωμένα , που μείναν μόνο στάχτες
Η χαρά μες στη καρδιά , μια ψυχή στο πουθενά
Ζει για να ελπίζει
Η ψευτιά και αυτή κοντά , να παλεύει μοναχά
Το χρόνο να χαρίζει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|