| Πέταξες μέσα μου ξενδιάντροπα
Μ` έπαιξες
λόγια μου χάρισες κι ΄
έσπασα.
Μ` έδιωξες
όπως η Άνοιξη τον Χειμώνα.
Μόνωση ζητάω
και κλαίω τον χρόνο
που ποτέ δεν μου έδωσες.
Άν δεν σ `είχα δει
θα πετούσες ακόμα μπροστά μου.
Θα μ` αγαπούσες ίσως...
Όχι όπως οι άνθρωποι αγαπούν
όπως μονάχοι οι θεοί
ξέρουν και μπορούν.
Και θα την άντεχα
μια τέτοια Αγάπη.
Είναι κρίμα...
Όχι τόσο για σένα,
Εμένα σκέφτομαι...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|