| |
Σαν απ' τον ύπνο σηκωθείς κι είναι σκοτάδι
πως γεννιέται σκέψου αυτή η μέρα
τα δανεικά τα γέλια να επιστρέψει
που το φως δε φτάνει εδώ πέρα
Στο πρόσωπό σου ένα δάκρυ ξεχασμένο
πριν απ' το θάνατο πως καίνε οι πληγές μας
ποια λέξη να σου πω να σε γλυκάνει
το σ' αγαπώ το 'χουμε για τις προσευχές μας
Από τη τόση σιωπή τα χέρια μας λυμένα
να μη νιώθουν το γραφτό οι αναπνοές μας
κι ότι είχα να σου πω θα το κρατήσω
από το στόμα πια δεν βγαίνουν οι φωνές μας
Δειλά θα τρέξουμε σαν βρέξει
να ξεγελάσουμε σαν πρώτα τις σκιές μας
κι αν θες πριν τη στροφή να φιληθούμε
ποιος ξέρει τι θα δουν μετά οι ματιές μας[/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
