Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131919 Τραγούδια, 269727 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ξημέρωμα Σταδίου
 Το πρώτο τετράστιχο το έχω "κλέψει" από ένα ποίημα του Παύλου Σιδηρόπουλου:"Η νεκρόπολις της Ελευσίνας". Το άλλαξα λίγο για να χωρέσει στη δική μου πόλη...
 
"Η όποια ευχαρίστηση που δίνει η ζωή
Η ποίηση του πιο φριχτού κι ερημικού τοπίου
Μοιάζει με το ξεγλίστρημα στην άχαρη ζωή
Μετά την ονειροπαρσιά από κάπνισμα οπίου..."

Στην άδεια πόλη την κλειστή κι υγρή σαν φυλακή
Υπόγεια ρεύματα κυλούν, βρώμικα τα νερά τους
Κάποιο χειμώνα μου 'χες πει πως είναι η ζωή
Μια σειρά από μικρούς διαδοχικούς θανάτους

Οι πόρτες όλες γύρω μας ερμητικά κλειστές
Κάποια χαμένη άνοιξη οι άνθρωποι πενθούνε
Κι εκείνοι που γυρεύουνε απόδραση στο χθες
Το αιώνιο μαρτύριο του Σίσυφου περνούνε

Στις λεωφόρους, στις οδούς, ήχοι των μηχανών
Ταράζουνε τη σιγαλιά του θλιβερού τοπίου
Κι εσύ, ντυμένη όνειρο, θεά των κεραυνών
Να χάνεσαι χορεύοντας, ξημέρωμα Σταδίου


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ftx
23-09-2004
πολύ ωραίο ολόκληρο, αλλά ξεχωρίζω το 'είναι η ζωή μια σειρά από μικρούς διαδοχικούς θανάτους'
annaΤi
23-09-2004
!!!!!!!!!!!!!.... άψογο το τελευταίο 2-στιχο!!
Αγνή
23-09-2004
Όντως, το τελευταίο δίστιχο, τέλειο!!
Ανώνυμο σχόλιο
24-09-2004
Ακόμα μια φορά θα πω…πολύ όμορφοι στίχοι!!! : ) Μίλλυ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο