| |
| | Συναισθηματικός περίπατος |  | | | Αποτελούμαστε απο ζωή. Η ζωή ή η μη ζωή είναι ο ορισμός του αμετάκλητου. Κι όμως, ό,τι το σημαντικότερο στην "ζωή" μας, ειναι η αισθητική μας... | | |
Περπατώ...
Αφουγκράζομαι...
Παρατηρώ...
Ο ίσκιος μου...
Με ακολουθεί!
Πειθήνιος,
σιωπηλός,
δίχως ιδία θέληση...
Κι όμως...
Δοκιμάζω να τον σβήσω,
μα εκείνος πάλι εκεί...
Προσπαθώ να τον διώξω,
μα κείνος πάλι ακολουθεί...
Έι...
Δεν είσαι εγώ!
Είσαι μόνο μιά μιζέρια προς απαλλαγή.
Δεν έχεις θέση εδώ!
Έι...
Κοίτα γύρω σου,
κοίτα καλά...
Κανείς δεν έχει ίσκιο πλέον!
Όλοι τους λάμπουν υπό το φώς του Ηλίου!
Κοίτα τους...
Κοίτα πόσο λαμπεροί είναι...
Σαν διάφανοι δεν είναι;
Χα!
Μα τούτοι είναι άϋλοι!
Δεν αγγίζονται καν!
Φαίνεται, ό,τι ήταν, τ'άφησαν κάποτε,
σ'έναν ίσκιο σβησμένο, ορφανό...
Εξ εαυτόν πειθώμενοι,
κι εκ του αλόγου ορμώμενοι,
εξόρκισαν την μικρότητα τους,
σκοτώνοντας τον ίσκιο,
με δυό σταγόνες αοράτου ομορφιάς...
Έι, όλοι σείς οι σύνχρονοι Μπάρμπα-Θωμάδες...
Γιά πείτε μου...
Πούθε στοιβιάξατε τους νεκρούς σας ίσκιους;
Πούθε πάτε δίχως τα βήματα σας;
Πούθε μ'αφήνετε μονάχο ε;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
deti
13-03-2007 @ 08:36 | ::smile.:: | | Δήμητρα
13-03-2007 @ 09:16 | Καλησπέρα Γιώργο μου.
Ελπίζω οτι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μας δεν είναι η αισθητική μας...
Η εσωτερική αισθητική μας ίσως ναι.
Θα τα πούμε.
Φιλιά! | | foteinos
13-03-2007 @ 11:11 | ::theos.:: | | silmariel
13-03-2007 @ 13:03 | καλησπέρα.. | | agrampeli
14-03-2007 @ 02:14 | ::yes.:: ::up.:: | | matwmenotriantafillo
03-09-2007 @ 15:55 | ::up.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
