|
| Έλα και πάρε ό,τι βρείς | | |
Ήρθε τα μεσάνυχτα κλεφτά...
μ'όλα τ'άστρα ναν σβηστά...
και το φεγγάρι σα σκύλος π'αλυχτά...
Ολόσαρκα φορούσε το σκοτάδι,
το δρεπάνι του στραφτάλιζε στα χέρια,
μου'φερνε ραπόρτο λέει από το Άδη,
και σ'ένα γράμμα του διαόλου τα χαμπέρια.
"Ο χρόνος σου ήταν δανεικός,
και η ζήση σου με νοίκι.
Είσαι μόνο ένας άνθρωπος μικρός,
και η ζωή σου μου ανήκει..."
Αχ βρε Χάρε μου, όλοι πήρανε κομμάτι,
έλα πάρε κι εσύ ό,τι έχει απομείνει,
μα αν δεν βρείς, μη σε πιάσει το γινάτι,
φταίει που η ζωή μου αργοσβήνει...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Ορίζοντας με(μου;) | | |
|
Δήμητρα 16-03-2007 @ 02:40 | Καλημέρα... ::love.:: | | EKI 16-03-2007 @ 02:50 | Κοίτα πως κοκκίνησε η Δήμητρα,
μα τι έχεις και τραβάς όλες τις γυναίκες,
δεν μπορώ να το καταλάβω,
μάλλον έχεις αυτό το κάτι.............
εμείς με τα περισσέματα θα ζήσουμε ρε Τζόρτζ;
κόψε λίγο...............
::wink.:: | | matwmenotriantafillo 03-09-2007 @ 15:55 | ::love.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|