Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 φοβάμαι
 καλημέρα σας
 
Δεν ανησύχησα ποτέ
για ότι ο χρόνος μου στερεί, για ότι μου παίρνει.
την μέγιστη φοβάμαι δωρεά του
που ενσταλάζει μέσα μου ακατάπαυστα
σαν μιαν ατέρμονη ροή σταλαγμιτών
μες σε λιμναίο σπήλαιο.

Φοβάμαι τη σοφία του
έτσι όπως έρχεται απρόσκλητη, δίχως αιδώ
σαν την ομίχλη και μου καταργεί την προς τα έξω όραση
πάντα συνοδευόμενη - εν κυμβάλοις αήχοις -
από την πάρεδρό της: την επίγνωση.

και πιο πολύ δειλιάζω στη στιγμή
που θα αναμετρηθώ μ’ ότι δεν μπόρεσα να κάνω
που οι τόσες ματαιώσεις μου θα αιτηθούν μια απάντηση
Κι απλώνοντας το δείκτη τους
θα απαιτήσουν κόλασιν οικτράν…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Σελίνα
16-03-2007 @ 03:58
στα τελευταία σου διακρίνω μια πίκρα για πράγματα που έκανες ή για πράγματα που δεν έκανες, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς ...
Γράφεις υπέροχα.
Την καλημέρα μου Χρήστε
foteinos
16-03-2007 @ 04:18
τόσο όμορφα διατυπωμένοι φόβοι...καλοδεχούμενοι!!
agrampeli
16-03-2007 @ 06:41
πολύ ωραίο ::yes.::
ειρήνη
16-03-2007 @ 07:59
πάρα πολύ καλό Χρήστο !!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο