| |
[align=center]Με πόσα δάκρυα ένα τραγούδι γράφεται,
το ένιωσες,το έζησες καιρό.
Με πόσα δάκρυα το όνειρό μας χάνεται,
φεύγω τώρα,δε μένω να σωθώ.
Παράθυρα ανοιχτά,
τα μάτια όμως κλειστά.
Με το κενό φλερτάρω.
Τον πόνο μου προβάρω
στον καθρέφτη.
Αγάπες κι ενοχές
γεμίζουν τις ψυχές.
Και ο καιρός γυρίζει,
τη σκέψη μου ζαλίζει
σαν τον ψεύτη.
Με πόσα δάκρυα μια αγάπη αφήνεται,
λες,θα 'μενες για πάντα εδώ.
Με πόσα δάκρυα ένας πόνος γίνεται,
μια ανάμνηση με κάνει να γελώ.
Παράθυρα ανοιχτά,
τα μάτια όμως κλειστά.
Με το κενό φλερτάρω.
Τον πόνο μου προβάρω
στον καθρέφτη.
Αγάπες κι ενοχές
γεμίζουν τις ψυχές.
Και ο καιρός γυρίζει,
τη σκέψη μου ζαλίζει
σαν τον ψεύτη.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
