| |
Θυμήθηκα κι απόψε ξανά
Τις πληγές που άνοιξες στην καρδιά
Με λόγια πικρά μα και ψυχρά
Που είπες φεύγοντας στα ξαφνικά.
Πόνος αβάσταχτος, πικρός
Μεγάλος ο δικός μου καημός
Και να πνίγομε μοναχή
Στης ψυχής μου την πληγή.
Καπνίζω, πίνω και πονώ
Που πήγε η αγάπη μας ρωτώ
Κανείς να απαντήσει δεν μπορεί
Και έχω μείνει μοναχή.
Οι σκέψεις το μυαλό μου θερίζουν
Ποιος ξέρει τι φαρμάκι το ποτίζουν
Δάκρυα άρχισαν και τρέχουν στα μάτια
Και έγινε η καρδιά μου χιλιάδες κομμάτια.
Στέφανη
18-3-07
Νο 23
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
