| |
[align=center][I]σε
Δεν φώρεσαν καλούπια τα όνειρά μας
ξεχείλησαν και πνίξαν την σιωπή
αδιέξοδο οι χτύποι της καρδιάς μας
το τέλος μας... καινούργια τους αρχή
Αφόρητος ο πόνος της λαχτάρας
για μια μόνο δική σου αγκαλιά
στα ίχνη μιας ανείπωτης κατάρας
ο πόθος μας, χαμένος στα φιλιά
Στιγμές που αιωρούνται στα σκοτάδια
να γίνονται φαντάσματα ζωής
και χάνονται σα φεύγουνε τα βράδυα
μα μένει μια ανάμνηση... πνοής
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Οι μέρες τώρα μένουν πάντα ίδιες
η γεύση τους ανάλατη... πικρή
γοργά μας προσπερνούν νέες συνήθειες
μια ανάμνηση που φαίνεται νεκρή
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~[/I][/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
