| |
Κοιτάζω απ'το παράθυρο μου
ανθρώπους που περνούν,
Με μια άνεση και όνειρα πολλά.
Εμένα αυτό που με βασανίζει είναι ένα
από αυτά, το όνειρο μου
που'χασα παλιά...
Πώς να βρώ τη δύναμη το όνειρο να
σβήσω, αυτό το όνειρο που τόσο
ήθελα να ζήσω.
Πώς να βρώ τη δύναμη να το ξεχάσω
αφού μ'αυτό μονάχα ζώ.
Πώς να βρώ τη δύναμη, πώς να τη
βρώ...
Κοιτάζω απ'το παράθυρο μου
χαρούμενα παιδιά, που φωνάζουν και
γελάνε δυνατά.
Ν'ακούσουν οι άλλοι τη δική τους
ευτυχία και να ζηλέψουν απ'τη δική
τους τη χαρά.
Μα σα σκέφτομαι το όνειρο αυτό
κλαίω και πιο πολύ πονώ.
Πώς να βρώ τη δύναμη το όνειρο να
σβήσω, αυτό το όνειρο που τόσο
ήθελα να ζήσω.
Πώς να βρώ τη δύναμη να το ξεχάσω
αφού μ'αυτό μονάχα ζώ.
Πώς να βρώ τη δύναμη, πώς να τη
βρώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
