| |
| | Πάω στη γυναίκα μου |  | | | να σαι καλά ρε κούριερ ... όπου κι είσαι ! | | |
Χειμώνας βαρύς στην Ιταλία ήταν και εγώ ξεκίνησα Παρασκευή βράδυ για ένα ταξίδι 500 χλμ περίπου.
Βλέπεις το Σαββατοκύριακο είναι λίγο και η κάθε ώρα ήταν σημαντική για μένα.
Αν και λένε ότι η καλή μέρα απ το πρωί φαίνετε, το ψιλόβροχο στην Ούμπρια δεν με φόβισε καθόλου. Αν και Φλεβάρης, θα κόψει σκέφτηκα.
Η διάθεση ήταν καλή, το γουόκμαν έπαιζε ροκ και εγώ λατρεύω, το τελευταίο φως της μέρας …
Η κεντρική Ιταλία πήγαινε για ύπνο και τίποτε δε προμήνυε την εφιαλτική συνέχεια.
Η βροχή τελικά δε σταμάτησε μέχρι που έγινε χιονόνερο και η θερμοκρασία έπεσε στους -6
Το πέρασμα από τα βουνά ήταν ένας εφιάλτης και ο μαύρος πάγος μια ύπουλη παγίδα.
Από ώρα δεν είχα αίσθηση στα ακροδάχτυλα χεριών και ποδιών ενώ το νερό είχε περάσει πια τα αδιάβροχα. Το πρόβλημα σ αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι όταν βρέχει αλλά όταν σταματάει και η υγρασία φυλακίζεται κοντά στο σώμα.
Έσφιγγα τα δόντια κι έβαζα στόχους μετρώντας τα χιλιόμετρα ανάποδα …
Άντε σε 120 βενζίνη … σε 110 θα πιώ και σοκολάτα … θα έχει και θέρμανση στο μπαρ … θα είναι όμορφα 100 ακόμα !
Τώρα πια ήταν αδύνατο να κάνω και τους απαραιτήτους χειρισμούς φλας αλλαγή φώτων κλπ. Όλα είχαν γίνει μια μηχανική διαδικασία. Κεντράρω ένα αμάξι που τρέχει όσο θέλω και απλά ακολουθώ τα φώτα σαν υπνωτισμένος … ελπίζοντας να μην υπνωτιστώ πραγματικά.
Και τελικά μπαίνω στη κοιλάδα του Πάδου!
Φυσικά έχει ομίχλη, όπως πάντα !
Μια ομίχλη τόσο πυκνή να τη κόβεις με το μαχαίρι και δε φαίνετε τίποτα.
Η ζελατίνα του κράνους είναι υγρή μέσα έξω και η μόνη λύση είναι να ανοιχτεί !
Τα παίζω από το κρύο αλλά σύντομα συνειδητοποιώ ότι είμαι το πιο αργό όχημα και με περνάνε όλοι ! Κι όταν λέμε όλοι εννοούμαι μέχρι και οι νταλίκες που με λούζουν με ένα κρύο, βρόμικο χυλό !
Τα φώτα των απέναντι διαχέονται στην ομίχλη και δίνουν την εντύπωση ότι έρχονται κατά πάνω μου …
No good σκέφτομαι όταν ξάφνου σαν από μηχανής Θεός ένα κίτρινο αμαξάκι κούριερ με προσπερνά …
Να η ευκαιρία !
Κλείνω το κράνος και ορμάω πίσω του !
Όλα είναι μια συγκεχυμένη εικόνα αλλά το κίτρινο αμαξάκι ξεχωρίζει … μόνο να μη φρενάρει σκέφτομαι !
Ο τυπάκος που το οδηγεί είναι καλός, αυτό φαίνεται με τη πρώτη κι ο δρόμος ευθεία (στο χάρτη) … μόνο να μη φρενάρει !
Πετάω σαν σε όνειρο επακολουθώντας 2 κόκκινα φωτάκια … με την ελπίδα ο κούριερ να ξέρει που πάει … καλλίτερα από το να σε περνάνε όλοι φυσικά !
Αισθάνομαι βαθιά ευγνωμοσύνη για τον κύριο αυτό !
Ξάφνου σαν θαύμα η ομίχλη διαλύεται και ξεπροβάλουν τα φώτα της Βενετίας …
Μαγεία κι αγαλλίαση !
Οκ δικαιούμαι χυμό, καυτή σοκολάτα ΚΑΙ μικρή πίτσα.
Μπαίνω στο μπαρ του βενζινάδικου και οι κουβέντες κόβονται !
Πρέπει να έχω το χάλι μου σκέφτομαι …
Ένας παππούς και μια γιαγιά φτιάχνουν καφέδες μα όταν με βλέπουν σταματούν και με ρωτάν …
- Μα νεαρέ μου τι έπαθες …???
- Ήταν δύσκολα εκεί έξω …
- Μα που πας με τη μοτοσικλέτα νυχτιάτικα και τέτοιο παλιόκαιρο ?
- Πάω στη γυναίκα μου του λέω ….
- Μα είναι γραμμένο εδώ λέει κάποιος θαμώνας χτυπώντας το κούτελο του και γελώντας δυνατά … Σίγουρα είναι από τη Νάπολη σκέφτομαι !
Όλοι ξεσπούν σε γέλια, ακόμα κι εγώ και κάπου εκεί που με κερνάν και με χτυπάν φιλικά στη πλάτη ένας κόμπος με πιάνει στο λαιμό και λέω …
-Τι υπέροχοι απλοί άνθρωποι !
Ρούχα και γάντια όμως έχουν στεγνώσει τους χαιρετάω ευγενικά ανταποδίδουν γελώντας και φωνάζοντας…
Στη καθαρή νύχτα πια καρφώνω το κοντέρ στα 180 …
Όσο πιο γρήγορα τόσο καλλίτερα …
Σφαίρα διασχίζω τη νύχτα και σε λίγη ώρα προβάλει το μαγικό κάστρο του Μαξιμιλιανού στη Τεργέστη !
Φτάνω σπίτι της γυναίκας μου, χτυπάω το κουδούνι και ανοίγει η συγκάτοικος.
Με κοιτάει έκπληκτη … έχει ανοίξει το στόμα σα χάνος και με δυσκολία ψελλίζει…
- Νικόλα μας πως… ????
- ΕΕΕΕ ο Έρωτας της λέω …
Και όλοι ξεσπάμε σε γέλια…
Μπαίνω κάτω από το πάπλωμα περιμένοντας να πάθω πνευμονία …
Τρίχες κατσαρές, την άλλη μέρα είμαι μια χαρά και πίνω καφέ στο κέντρο της πόλης.
Δε εντ !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν είναι η δόξα, δεν είναι τα λεφτά, είναι του δρόμου η χαρά ! | | | |
|
CHЯISTOS P
21-03-2007 @ 07:33 | με την Αλεσάντρα ? | | Τσακίρη Χαρά
21-03-2007 @ 08:29 | Η κυρία Κτίναινα ειναι πολυ τυχερη....... και επειδη ζηλεψα πολυ, θα αρχισω την κρεβατομουρμουρα στον δικο μου που οταν ημουνα στην Ιταλια, δεν εκανε το ιδιο....... αααα το ακαθαρμα!!!!! ::mad.:: | | nioufaro
21-03-2007 @ 08:54 | κτίνος δεν το περίμενα να είσαι τόσο ερωτίλοςσε είχα για πιο κτινάκι... ::razz2.:: ::smile.:: | | ΑΙΟΛΟΣ
21-03-2007 @ 15:06 | Παραστατικότατο το γραπτό σου Νίκο…
Καλό βράδυ…
::smile.:: | | KTiNoS
22-03-2007 @ 03:39 | Thanks παιδάκια !
::rol.:: | | Άθη Λ.
22-03-2007 @ 04:25 | πολύ ωραία περιγραφή... σαν να σε έβλεπα στο δρόμο ρε Κτήνος.. άσε που μ' έκανες και μούσκεμα... να προσέχεις άλλη φορά... τους νερόλακους που σχηματίζονται εξαιτίας της βροχής!
μάκια!!!! ::kiss.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
