| |
Σε τέσσερις τοίχους μ'έχει κλείσει
αυτό το άδειο σπίτι.
Στις αναμνήσεις τις παλιές και τις καλές χαρές.
Και'γώ τόσο λυπημένη ψάχνω να βρώ
παρηγοριά μα κανείς δεν είναι
σπίτι να μου δώσει τη χαρά.
Κλαίω και θυμώνω με τον εαυτό μου
πάλι εγώ, που σε άφησα να φύγεις
από απλό εγωΐσμό.
Ξέρω έφτεξα, το ξέρω, ξέρω κι άλλα
πολλά.
Μα δεν ξέρω το γιατί που τόσο
μ'αφορά.
Σ'αυτό το άδειο σπίτι που τόσο
σ'αναζητά,
έχω πίσω μου αφήσει πόνο και
χαρά...
Την χαρά μου την παλιά που γέμηζε
το σπίτι με τη δικιά σου παρουσία.
Και τον πόνο που αδειάζει απ'τη
δικιά σου απουσία.
Αχ και νά'χα τη δύναμη τον δείχτη
να γυρίσω και τα παλιά πάλι να
φέρω πίσω.
Σ'αυτό το άδειο σπίτι το
στοιχειωμένο από αναμνήσεις κι από
πεπρομένο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
