| |
Έτσι ξαφνηκά μπήκες στη ζωή μου κι
έτσι ξαφνηκά σ'έχω χάσει.
Έτσι ξαφνηκά γίναν τα λάθη, έτσι
ξαφνηκά και τα γιατί.
Ίσως κάνω πράξεις που φταίνε για
τις πληγές μου που ίσως μ'έχουν
αναγκάσει τόσο να πονώ.
Η ιστορία μου δεν ξέρω.
Ίσως είναι τραγική και πληρώνω κι
υποφέρω μα κανείς δεν είν'εκεί.
Όνειρα μισοσβησμένα σ'έναν δρόμο
αδειανό, που κανείς δεν τα σηκώνει
να γίνουν πάλι ουρανός.
Ήταν δάκρυ ήταν μέρα ήταν πόνος
και χαρά που σε είδα να φεύγεις
τόσο ξαφνηκά.
Την χαρά που να την βρήκα άραγε η
τρελή?
Αφού χανόμουν που έφευγες να πάς
σ'άλλο κλουβί...
Και χαιρόμουνα σαν λέω θα'βρει
άλλη αγκαλιά, που θα ζεσταίνει την
καρδιά του με αγάπη και πυρά.
Χαίρομαι που τόσο φεύγεις και
μακρυά πάς αλλού.
Από αγάπη και λατρεία που θα χεις
τη χαρά που πάντα αναζητούσες και
γω δεν στην έδωσα τόσο τρελλά.
Και σαν κλαίω και φωνάζω έρχεται
πάλι εδώ να μου θυμίζει τα παλιά
που τόσο λησμονώ.
Αχ, και να'ρχετόν η μέρα που
θ'αντάμωνα ξανά τη χαρά και την
πυρά που θα ζέσταινε την κρύα μου
καρδιά.
Αχ, έτσι ξαφνηκά....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
