stixoi.info: Απόσπασμα απο το Μονόγραμμα ( Οδ. Ελύτη )

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Απόσπασμα απο το Μονόγραμμα ( Οδ. Ελύτη )

Μερόνυχτα ποίησης (και πίεσης)

Απόσπασμα απο: Μονόγραμμα (Οδυσσέα Ελύτη)

[align=center]ΙΙΙ
Έτσι μιλώ γιά σένα καί γιά μένα

Επειδή σ’αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος
Από παντού,γιά τό μικρό τό πόδι σού μές στ’αχανή
σεντόνια
Νά μαδάω γιασεμιά κι έχω τή δύναμη
Αποκοιμισμένη,νά φυσώ νά σέ πηγαίνω
Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε

Ακουστά σ’έχουν τά κύματα
Πώς χαιδεύεις,πώς φιλάς
Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ"
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο
Πάντα εμείς τό φώς κι η σκιά

Πάντα εσύ τ’αστεράκι καί πάντα εγώ τό σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ τό λιμάνι κι εγώ τό φανάρι τό δεξιά
Τό βρεγμένο μουράγιο καί η λάμψη επάνω στά κουπιά

Ψηλά στό σπίτι μέ τίς κληματίδες
Τά δετά τριαντάφυλλα,καί τό νερό πού κρυώνει
Πάντα εσύ τό πέτρινο άγαλμα καί πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει
Τό γερτό παντζούρι εσύ,ο αέρας πού τό ανοίγει εγώ
Επειδή σ’αγαπώ καί σ’αγαπώ
Πάντα Εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία πού τό
Εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα,τόσο η βοή στόν άνεμο
Τόσο η στάλα στόν αέρα,τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ’ουρανού με τ’άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή

Πού πιά δέν έχω τίποτε άλλο
Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.[/align]

Απόσπασμα απο: Μονόγραμμα (Οδυσσέα Ελύτη)
Έκδοση [I]ΙΚΑΡΟΣ[/I]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Τι ποταααά!!! http://anthrakoryxos.blogspot.com/

anthrakoryxos 21-03-2007 @ 15:46	http://dide.fth.sch.gr/monogrammaOElyths.htm
AleXandros K. 21-03-2007 @ 18:15	Αγαπημένο απόσπασμα από το μονόγραμμα...Καλό βράδυ!
Τσακίρη Χαρά 22-03-2007 @ 00:30	Μου φαινεται Κωστα πως οι περισσοτεροι εδω μεσα λατρευουμε το συγκεκριμενο ποιημα του Ελυτη και χαιρομαι που το εβαλες κι εδω να το ξαναδιαβασουμε ..... Την καλημερα μου!
ONEIROKRAYGES 24-11-2009 @ 08:51	::theos.::
La Petite 18-01-2010 @ 04:33	Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα. υπέροχη γραφή... ::yes.:: ::yes.::
poetryf 18-01-2010 @ 04:55	Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο .................................................................................... Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Ηώς 18-01-2010 @ 10:26	::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: Φ Ω Σ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kostas Houston 18-01-2010 @ 10:56	Σε ευχαριστούμε που μας το θύμησες. Κάτι τέτοια έχει γράψει ο ποιητής και έγραψα πριν μερικές μέρες το "χωρίς Ελύτη"...
heltios 09-04-2010 @ 10:27	Σχόλιο: Κώστας Τσιαντής ‘’ΕΛΥΤΗΣ: Η μεγάλη ώρα της Ελλάδας που αποκρυπτογραφεί το Άσπιλο και επαναστοιχειώνει τον Λόγο για να χαρίσει στον άνθρωπο την πρόκληση ενός πιο αυθεντικού κόσμου μέσα στον οποίο οι λέξεις και τα πράγματα μένει να ξαναβρούν τη θέση τους απ' την αρχή. Μακάριοι όσοι μπορούν με την ευαισθησία και τη διαθεσιμότητά τους να ζήσουν την Ομορφιά και την Αλήθεια που συνοδεύουν μια τέτοια δοκιμασία ανάγνωσης του Ελύτη και όσοι αγρυπνούν ακόμα για να μεταφέρουν το αναστάσιμο φως της στη νεκρωμένη ψυχή μας και στην ξεχερσωμένη άρριζη παιδεία μας!’’.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο