| |
| | Ζω και γράφω τη δική μου μέρα |  | | | Αφιερωμένο στη Zucchero. .........και στη ποίηση. Λίγο ετεροχρονισμένο αλλά δεν πειράζει. Ελπίζω να μην μου κρατήσει κακία. Καλό σας απόγευμα. Μου λείπετε αλλά η πολύ δουλειά......βλέπετε...... | | |
[B][align=center]Η κάθε μέρα ζει και γράφει τη δική της ιστορία.
Εγώ ζω και γράφω τη δική μου μέρα.
Προκαλώ και ζω την απόλυτη περιπέτεια, σε τόπους άγνωστους.
Η εξέλιξη της κάθε μιας εξάπτει και ερεθίζει την ανακάλυψη της δράσης.
Άλλοτε διασκεδαστικές κι ευχάριστες, άλλοτε δυσάρεστες και κοπιαστικές.
Μα αν δεν ταξιδέψεις, αν δεν ακολουθήσεις την καρδιά σου πως θα μάθεις;
Πως θα εξιχνιάσεις τα μυστικά;
Πως θα κατανοήσεις την ύπαρξή τους;
Πως θα παραβιάσεις τους νόμους του εφικτού;
Πως θα προκαλέσεις τα όρια του άθλου σου;
Είναι κι αυτή η έλξη της περιπλάνησης που σε ……….. μαγνητίζει.
Παρασύρεσαι από το πάθος και τη λαχτάρα.
Υποταγή στην έρευνα.
Δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει.
Η περιπέτεια ξεκίνησε σαν εισέβαλα στο παρθένο δάσος της καρδιάς της.
Ο ανταγωνισμός σκληρός.
Βάλτοι, χείμαρροι, απότομες πλαγιές, φαράγγια, βάραθρα κι απάτητα μονοπάτια.
Πυκνή βλάστηση, γρανιτένιοι λόφοι, χιονισμένες βουνοκορφές.
Ορμητικοί καταρράκτες και ποτάμια, σμαραγδένιες λίμνες.
Ήταν κι αυτές οι συστάδες δένδρων που προστάτευαν την έλευση κάθε ξένου.
Ασύλληπτες όσο και πρωτόγνωρες εικόνες.
Με πλημμύρισαν, με μάγεψαν,………… με τύφλωσαν τα χρώματα.
Ήθελα να τολμήσω.
Έτσι κι αλλιώς δεν είχα μάθει να εγκαταλείπω.
Διεκδίκησα με κάθε τρόπο να πρωταγωνιστήσω.
Να βρεθώ στην καρδιά του «παρθένου» δάσους.
Βρέθηκα αντιμέτωπος με τα στοιχειά του, με την ανέγγιχτη ομορφιά του.
Αναρριχήθηκα στις απόκρημνες πλαγιές του, ανέβηκα στα βουνά του.
Μεταμορφώθηκα σε χρυσόψαρο και βούτηξα στα νερά του.
Σε πεταλούδα να πάρω λίγο απ΄ τη μυρωδιά του.
Σε μέλισσα να δανειστώ τη γύρη απ΄ τα λουλούδια.
Σε αηδόνι να σιγοντάρω στα τραγούδια.
Σε φύλλο για να ακούσω το άγγιγμα των ψιθύρων.
Κι έμεινα μόνος μαζί τους.
Τους μίλησα, ………. με άκουσαν.
Με καλωσόρισαν, ……….. κι άνθισαν.
Με φιλοξένησαν, ……… και τ΄ αγάπησα.
Γνώρισα το φυσικό κάλλος.
[color=green]Ανακάλυψα……….….. τον κήπο της Εδέμ.[/align][/B][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Αν σήμερα γεννιόμουνα το νου αναλφάβητο θα άφηνα, τις αισθήσεις μου ολημερίς θα μόρφωνα. (MARGARITA) | | | |
|
χρήστος
22-03-2007 @ 06:57 | πολύ όμορφο, φίλε Τοξότη, καλημέρα | | agrampeli
22-03-2007 @ 07:07 | πολύ πολύ όμορφο ::yes.:: | | MARGARITA
22-03-2007 @ 07:36 | Έρωτας είναι μάτια μου αυτός ο κήπος....πολύ όμορφες εικόνες
συναίσθημα και αίσθηση μαζί...σωστή η αφιέρωση...φιλιά σας ::love.:: | | marakos1948
22-03-2007 @ 10:10 | πολύ όμορφο! ::up.:: | | Spartinos
22-03-2007 @ 12:27 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ::up.:: | | SΤAVRIANNA
22-03-2007 @ 17:36 | πάρα-πάρα πολύ όμορφο !!!
καλό σου βράδυ ::yes.:: | | ΣΟΦΙΑ(21)
24-03-2007 @ 03:43 | ποσο ομορφο!!!!!!
καλημερα.....
::love.:: | | Helene52
25-03-2008 @ 05:38 | Πολύ όμορφο !!! ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
