Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έτσι για το καλό
 Πόσος πόνος..τόσος δρόμος...Πόσο ψέμμα...τόσα δάκρυα άδικα χυμένα...πόσα όνειρα χαμένα...
 
Είναι ο πόνος ένας δρόμος...δίχως τέλος και αρχή...
Είναι ο θάνατος ο μόνος που μου λυτρώνει τη ψυχή...
Μια τόσο κωμικοτραγική κατάσταση... Με 2πρωταγωνιστές... Ο καθένας έχει από έναν ρόλο...
Τον οποίο και πρέπει να εκτελεί τ έ λ ε ι α... Ο ένας παίζει σε δράμα, ο άλλος σε κωμωδία... Αυτό το θέατρο του παραλόγου προκαλεί γέλιο στους θεατές... Σ'εκείνους που δεν ένιωσαν...που δεν έζησαν... Γιατί σ'αυτούς που πόνεσαν μόνο δάκρυα στα μάτια μπορεί να φέρει... και έναν κόμπο στο στομάχι.... κι ένα σφίξιμο στην καρδιά.... Είναι λύτρωση να μοιράζεσαι με άλλους τα συναισθήματά σου... Άλλες φορές όμως προτιμάς να τα κρατάς φυλακισμένα μέσα σου...
Να σε κατατρώνε λίγο λίγο... να σε γεμίζουν τύψεις... αιμοβόρες αναμνήσεις και πόνο... πολύ πόνο... Γιατί είναι ιδιέταιρα ισχυρά τα συναισθήματα... Είναι ικανά να σε καταστρέψουν... να σε εξαφανίσουν...
Αλλά πάντοτε υπάρχει κάπου μια φωτεινή αχτίδα φωτός... Ένας μικρός ήλιος κάπου φέγγει για σένα... Μια παλιά αγάπη είναι σαν τ'άστρα στον ουρανό... Την βλέπεις συνέχεια... παρότι έχει πεθάνει...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Όταν ο πόνος κουρνιάζει στην ψυχή μου
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Φιλία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έχει νεκρώσει η λογική, μα έχω ακόμα την καρδιά μου.
 
candy-candy
23-03-2007 @ 18:28
Έχω πολλά μέσα στο νού... και τα απόθεσα όλα... εξού και το μικρό κομφούζιο που επικρατεί στο γραπτό μου,,,
Ζητώ συγνώμη...
CHЯISTOS P
23-03-2007 @ 18:38
ωφέλιμη καταγραφή και όμορφη παρουσίαση.
να πιστεύεις στην ακτίνα του φωτός έστω κι αν δεν την βλέπεις...
καλό σου βράδυ !
Νεφελοβάτης
23-03-2007 @ 19:20
Μακάρι να μπορούσε κανείς να βρει ένα φως, ένα αστέρι να του κρατά συντροφιά όταν βρίσκεται στο πιο βαθύ σκοτάδι, στον πιο σκοτεινό δρόμο.. Κάτι δυνατό, αληθινό ζωντανό.
Πονεμένα και δυνατά συναισθήματα..
Καλό βράδυ.
agrampeli
24-03-2007 @ 03:13
Είναι λύτρωση να μοιράζεσαι με άλλους τα συναισθήματά σου... Άλλες φορές όμως προτιμάς να τα κρατάς φυλακισμένα μέσα σου...

Πονεμένα και δυνατά συναισθήματα ::yes.:: πάρε ενα χαμόγελο να σου φτιάξει την μέρα
MaRoOoOLaKiIiIi
24-03-2007 @ 03:56
an autos pou se kanei xalia einai autos pou nomizw...tote parata ton,den axizei oute ena dakru sou!!!!Den sou milaei gia ton pio geleio logo pou mporei na uparxei! ::mad.:: einai anaxios gia filos sou!akou me pou sou lew.kati parapanw xerw! ::cry.:: ::lost.::
Φαληρέας
24-03-2007 @ 06:17
Και εγώ συμφωνώ με την Nightwish!
"Είναι ανάξιος για φίλος"::mad.::
Τι θα γίνει με αυτόν? Θα κλαίς συνέχεια!
Τον γελοίο! ::lost.::
zucchero
25-03-2007 @ 02:50
Καλημέρα γλυκούλα... Σκούπισε τα ματάκια σου και προχώρα... Δεν είπαμε να ξεχάσεις, δεν μπορούμε να ξεριζώσουμε τίποτα από την καρδιά! Φύλαξέ τα όλα σε μια γωνίτσα και κοίτα μπροστά... Πρέπει να το κάνεις και άμεσα γιατί σε φθείρει και είναι κρίμα..... ::hug.::
SΤAVRIANNA
25-03-2007
::yes.::
i have a dream
05-05-2007 @ 10:31
::cry.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο