| |
χρόνια διπλώμενα στη ντουλάπα
βλέπω τον ευατό μου να γλυστρά
κι η μοναξιά κλεισμένη εντός μου
κάνει πλάκα κι η σιωπή χαμογελά
στα οικόσι μου είχα πάρει
ταξείδι διχώς επιστροφή
να πίνω αγάπη στο φεγγάρι
μέχρι τη΄λάμψη μου να πιει
κι έλεγα πως ότι και να γίνει
ότι και να μου συμβεί
ποτέ δε θα προδώσω
την εικόνα εκείνη
το πρώτο μου φιλί
και να που ηρθές εσυ ζωή μου
και όλα είναι τόσο αλλιώς
γιατί υποφέρεις
κι εγώ ψυχή μου
δε θέλω να σαι εκτός
δε θέλω να λείπεις
απ του Μιχάλη τις σιωπές
ούτε κρυφά κρυφά μου να κλαις
γιατί είναι αγάπη ανοίχτη αγκαλιά
δεν έχει αγκάθι
όταν αγαπά
δε θέλω να λείπεις
απ τις σχόλικες γιορτές
ούτε ποτε σου να πεις
εχασά δύο ψυχές
γιατί είναι η αγάπη ανοιχτή χαρά
όταν κλαις
γελάει τρυφερά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
