| |
Μαύρα γυαλιά μες τη βροχή
κανείς δεν θέλω να με δει
κι ούτε να βλέπω
Στο μαύρο φίλτρο της καρδιάς
χτυπάνε όλοι μα να μπουν δεν επιτρέπω
Μαύρα γυαλιά μες τη βροχή
φοράω δεν μ' απασχολεί
το τι θα πούνε
Ζω τη δική μου φυλακή
στο περιθώριο που μένω δεν χωρούνε
Απέτυχα να ζήσω κι ας προσπάθησα
και την αγάπη σε ένα δωμάτιο τη φυλάκισα
όμως αυτή μακριά μου πέταξε μ' αρνήθηκε
ούτε για μια στιγμή για μένα δεν λυπήθηκε
αχ να μην πόναγα ποτέ όταν αγάπησα
αχ αγάπη σε ένα δωμάτιο σε φυλάκισα
Μαύρα γυαλιά μες τη βροχή
ολοι ρωτάνε το γιατί
δεν απάνταω
Τυχαία λέω είμαι καλά
κανείς δεν ξέρει πως αβάσταχτα πονάω
Μαύρα γυαλιά μες τη βροχή
να βλέπω πάντα τη ζωή
με μαύρο χρώμα
Στα σκοτεινά που περπατώ
όλοι οι δρόμοι έχουνε αυτό το χρώμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
