Κάτω από το φως του φεγγαριού
Το σκυλί ουρλιάζει δίχως λόγο
Της τιμής μου σου 'δωσα το λόγο
Κάποια νύχτα του καλοκαιριού
Τώρα που η νύχτα με σκεπάζει
Εύχομαι να γύριζε ο χρόνος
Εγώ δεν θα ήμουν πλέον μόνος
Εσύ θα 'χες κάποιον να σε αγκαλιάζει
Κι άνεργος θα έμενε ο πόνος
Κάτω από το φως του φεγγαριού
Τα παραθυρόφυλλα κλεισμένα
Πρόσωπα χλωμά και ξεχασμένα
Φέγγουνε στο άσπρο του κεριού
Κι αν σε κυνηγούν οι ερινύες
Για όλα όσα δεν πρόλαβες να κάνεις
Και γι' αυτά που θέλεις μα δε φτάνεις
Τώρα πια μην ψάχνεις ερμηνείες
Στη ζωή κερδίζεις μα και χάνεις
