| |
Emi
27-09-2004 | Ψαγμένο θα το 'λεγα (αν μου επιτρέπετε), αλλά εγω πιστεύω πως η σχέση μεταξυ των δυο(πόνος-κενό)είναι αμφίδρομη.Είτε το ένα διαλέξεις , είτε το άλλο θα νιώσεις και τα δυο!Χάρηκα που ξαναείδε τις σκέψεις σου , σε είχαμε χάσει.... | | Αγνή
27-09-2004 | Έχω ένα πρόβλημα με όλες τις ατάκες που γενικεύουν τέτοια μεγάλα ζητήματα!!! | | annaΤi
27-09-2004 | ʼντε, καιρό είχε να μη πιάσει το "πνεύμα αντιλογίας" μου!! Γιώργο, Θαυμάζω τη λακωνικότητά σου & τους προβληματισμούς σου!!! Εδώ όμως... Διαφωνώ: Η "ομίχλη" ΔΕΝ είναι κενό!!!!!! Είναι μπέρδεμα, comfusio.Ποτέ, κενό!!! Στην ομίχλη, κάτι υπάρχει! Και το γνωρίζεις πως υπάρχει! Απλά δεν το βλέπεις!!!! ..Sorry :-( ! | | Ανώνυμο σχόλιο
28-09-2004 | Καλημέρα!Επειδή στις περισσότερες σκέψεις μου λειτουργώ αφαιρετικά, εξηγώ καλύτερα: ο πόνος εδώ είναι ο πόνος του Έρωτα, το αίμα, τα δάκρυα, τα βράδια τ'αξημέρωτα. Και η ομίχλη είναι η ανυπαρξία των αισθήσεων και των συναισθημάτων, το μούδιασμα στο κορμί, στο μυαλό, στην ψυχή. Να μην νιώθεις τίποτα. Όποιος έχει ζήσει σ'αυτήν την ομίχλη, νομίζω ότι προτιμά τον πόνο. Προσωπική άποψη. Σας ευχαριστώ πολύ για τον διάλογο! Γιώργος Βογιατζής | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
