stixoi.info: χαμένοι φίλοι μου απ' το χθες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

χαμένοι φίλοι μου απ' το χθες

καλό ξημέρωμα

Μελαγχολία. Αναίτια ίσως.
Ή ίσως κακή εκτίμηση της έννοιας της ζωής.
Δεν ξέρω.
Εγώ απόψε πάντως θα 'θελα να είμαι
μ' όλους τους φίλους τους παλιούς μου
σε κύκλο, σταυροπόδι
σχεδιάζοντας το μέλλον μας
πάνω σ' ένα άδειο χάρτη,
αισιόδοξα πολύ, μπροστά πολύ
ενώνοντας όλες τις εφηβικές φιλοδοξίες μας
που θα μπορούσαν αθροιζόμενες
να αγγίξουν ως και τ' άστρα...

Λήθη. Η μοίρα έτσι ορίζει ίσως.
Ίσως να έχουμε ευθύνη κι εμείς
για την απώλεια των ονείρων μας.
Δεν ξέρω.
Εγώ απόψε πάντως θα 'θελα πολύ
πίσω αφήνοντας τις ματαιοδοξίες μου
και λοιδορώντας τις επιταγές της σάρκας:
“ξεπέρνα, διώξε, νίκησε, διακρίσου”
να σμίξω με τα πρόσωπα και με τα βλέμματά σας
αθώα πολύ, βαθιά πολύ
χαμένοι φίλοι μου απ' το χθες

Νοσταλγία. Ίσως μια λειτουργία του νου.
Ίσως και λειτουργία ανάγκης.
Δεν έχω άλλα περιθώρια λύπης.
Θα αρκεστώ σε κείνη την αναπόληση του πριν,
στην παρηγορητική διαπίστωση
του “σκέφτομαι άρα υπάρχω”
μάταια πολύ, πικρά πολύ
κι ας ήθελα μονάχα τούτη τη στιγμή
να ζω αντάμα σας, ανάμεσά σας.
χαμένοι φίλοι μου απ' το χθες...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

Ηλιαχτίδα 29-03-2007 @ 00:13	::rol.::
EΡΩΤΙΚΟΣ 29-03-2007 @ 00:41	::up.:: ::yes.::
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 29-03-2007 @ 01:40	Καλημερα Χρηστο μου !!!!!! Οταν σε διαβαζω καποιες φορες νιωθω σαν να εχεις μπει στο μυαλο μου και λες ολα αυτα που θα ηθελα να πω εγω....Σε θαυμαζω, την αγαπη μου !!!!!!!
Τσακίρη Χαρά 29-03-2007 @ 01:50	Καλημερα Χρηστο......... βαρυ και μελαγχολικο και σημερα το κλιμα σου.... Υπέροχη η γραφη σου οπως παντα!!!!
guesswho 29-03-2007 @ 01:52	Μελαγχολία...λήθη...νοσταλγία.... Χρήστο η έκφρασή σου υπέροχη... Την καλημέρα μου! ::love.::
MARGARITA 29-03-2007 @ 02:54	Φίλοι...δώρο στη ζωή...νοσταλγικό το ποίημα σου μα και τόσο αληθινό Χρήστο...η μελαγχολία του γράφει!!!
Σελίνα 29-03-2007 @ 04:25	νοσταλγικό πολύ, ναι. όμορφος άνθρωπος είσαι Χρήστο Τις καλημέρες μου
ΑΙΟΛΟΣ 29-03-2007 @ 05:08	Θαυμαστής της γραφής σου Χρήστο… Υπέροχο κι αυτό… Την καλημέρα μου…
ειρήνη 29-03-2007 @ 06:11	η νοσταλγία που λέγαμε Χρήστο... εγώ ΄φίλους που χάθηκαν δεν έχω, μα έτσι που τους (μας) άλλαξε ο χρόνος , είναι σαν να τους έχω χάσει.. οι στιγμές χάθηκαν.. υπέροχο ::smile.::
Palioxaraktiras 29-03-2007 @ 10:33	Ξερεις, στο εχω πει ποσο αγαπαω τη γραφη σου φιλε Ειδικα οταν με μελαγχολεις νομιζω την αγαπαω πιο πολυ
SΤAVRIANNA 29-03-2007 @ 13:44	Δεν έχω άλλα περιθώρια λύπης. Θα αρκεστώ σε κείνη την αναπόληση του πριν... ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο