| |
Καλά κλεισμένος στη βιτρίνα
σαν έκρηξη χωρίς πυρήνα
Θολό και κρύο το γυαλί της
η ζεστασία μου η απειλή της
Εγραψα πάνω τ' όνομά μου
κι ήρθες και κάθησες κοντά μου
Το τζάμι μου όμως αν αγγίξεις
δίχως να θες θα το ραγίσεις
Ζωγράφισέ με στο μυαλό σου
σαν το παράξενο άγγελο σου
στη ψυχραιμία του πανικού σου
στη τρέλα του αναστεναγμού σου
Ζωγράφισε με στο μυαλό σου
σαν το κακό για το καλό σου
Δώσε στη μοίρα σου το χέρι
σ' άγνωστους δρόμου να σε φέρει
Κι όταν τον τοίχο συναντήσεις
που μόνος διάλεξες να χτίσεις
θα γίνω χρώμα να τον βάψεις
κι όχι φωτιά για να τον κάψεις
Θυμήσου να τον χρωματίζεις
με τις αλήθειες που αντικρύζεις
Ψεύτικο πόθο να φορέσεις
σε κάθε δάκρυ κι ας πονέσεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
