| |
Ο ήλιος πνιγηκε στα βλέφαρά σου
τα καλοκαίρια μου φωνάζουν τ'όνομά σου
φουρτουνιασμένη θάλασσα η αγκαλιά μου
και το θλιμένο το φεγγάρι συντροφιά μου
Τα βράχια κοφτερά μες το σκοτάδι
κι η ματωμένη μου καρδιά γυρεύει χάδι
η νύχτα αυτή βαζει φωτιά στα περασμένα
και τα αστέρια κάνουν τώρα ευχές για μένα
[B]Ποια είσαι συ που την καρδιά μου κυβερνάς
ποια εισαι συ που τη ζωή μου θες να οριζεις
Με ποιο δικαίωμα εμένα τυρρανάς
Με ποιο δικαιωμα εμένα βασανίζεις
Ποια είσαι συ που για τα παντα αδιαφορείς
ποια ειναι συ να κανεις μονο το δικό σου
Με ποιο δικαίωμα εμένα τιμωρείς
και με σκοτώνεις με το δηλητηριο σου.[/B]
Τα δακρυα πνιγηκαν μες τους λυγμους μου
κι η απουσια σου μετρα τους στεναγμους μου
μοναχα εσυ μου εχεις μεινει μοναξιά μου
μα εισαι θαλασσα που πνιγει τα όνειρά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
