Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 απώλεια
 
μοιάζει η ζωή χαμόγελο μισάνοιχτο
ξεχειλωμένες οι άκρες του
γέρνουν, πότε στη μια, πότε στην άλλη όχθη
κι ένα ποτάμι ατόφιο μέταλλο
τυλίγεται ηδονικά εκεί που θα’ λεγες
πως είν’ η θέση των ματιών
στρόβιλος από χρώματα που αδιάκοπα εναλλάσσονται
σε μάταιη κίνηση να αμυνθούν από τα βέλη
που καταιγίδα πέφτουν πάνω τους

μ’ αυτά το μόνο που’ θελαν είναι σα μάτια να κοιτούν
να οσφραίνονται την Άνοιξη
να οδοιπορούν μονάχα το Χειμώνα
να ανατέλλουν χρώματα αλλοτινών καιρών
να νοσταλγούν με μιαν ατάραχη αμεριμνησία τα μελλούμενα
κι ας ξέρουν πως ποτέ δε θα’ ρθουν

κι’ αντί γι’ αυτό ήρθαν τα βέλη
και ο φόβος
και η σιωπή
και το ποτάμι
που σκοτεινό τη μια
ολόφωτο την άλλη
κι άλλοτε πάλι άχρωμο με χρώματα νεκρίκια στολισμένο
σε παρασέρνει μες στη δίνη του
αιώνες τώρα

έτσι που μοιάζει αληθινά ανέφικτο
-όσοι άψογοι τεχνίτες κι αν πασχίσουν-
το πρόσωπο της ζωής ακέραιο να αντικρίσεις

πάντα μισό θα το θωρείς

και τα μάτια ,
αυτά που είπαν πως μέσα τους καθρεπτίζεται η ψυχή,
ποτέ - όσο κι αν φλέγεσαι –
ποτέ κατάματα δε θα κοιτάξεις.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Αστρογιογγι
30-03-2007 @ 08:20
Παρα πολυ καλο!...ειδα κι εμενα μεσα του!..χα!
Την καλησπερα μου Ειρηνη (απιστευτα τρυφερο)
κι ας λες στο τελος...
agrampeli
30-03-2007 @ 08:20
πολυ καλο ::yes.::
\'\'zooulitsa\'\'
30-03-2007 @ 08:52
τελειο!!!! ::up.::
deti
30-03-2007 @ 09:34
να νοσταλγούν με μιαν ατάραχη αμεριμνησία τα μελλούμενα
κι ας ξέρουν πως ποτέ δε θα’ ρθουν

ποτέ - όσο κι αν φλέγεσαι –
ποτέ κατάματα δε θα κοιτάξεις.

::oh.:: ::oh.:: ::oh.::
ΣΚΟΡΠΙΟΣ85
30-03-2007 @ 10:40
POLY WRAIO!
::smile.::
AETΟΣ
30-03-2007 @ 11:13
::yes.:: ::smile.:: ::smile.::
foteinos
30-03-2007 @ 11:40
εξαιρετικό!! ::yes.::
montekristo
30-03-2007 @ 16:45
αυτό που μου αρέσει πιο πολύ σε ότι γράφεις είναι η αγωνία σου να εκφράσεις κάτι πολύ αληθινό που δεν αφήνει τα μέσα σου να ησυχάσουν... και πάντα το καταφέρνεις με πολύ όμορφο τρόπο και πάντα η φωνή σου αφυπνίζει
καλό βράδυ ειρήνη
ειρήνη
02-04-2007 @ 01:11
σας ευχαριστώ πολύ όλους
καλημέρα ::smile.::
TAS
02-04-2007 @ 16:31
Στρόβιλος από χρώματα που αδιάκοπα εναλλάσσονται.. ::oh.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο