Δυστυχώς το σημερινό ποιήμα, αν και δε μοιάζει, είναι επίκαιρο...
Παρών εγώ στις αλλαγές και στα εξελισσόμενα
στου αιώνα μου τα δρώμενα και τις υπεκφυγές
μες το υδατογράφημα του παρελθόντος μπήκα
και στον εξώστη κάθισα με τους θεατές.
Τίποτα έλεγα δε μένει άλλο πάλι για να δω
μα ήταν η κλωστή δεμένη στης ανέμης τον καημό·
χλωμά σημάδια αόρατα στου νου την απειρία
μες στης ζωής τ’ απρόβλεπτα η αρχαία ομηρία·
στης μουσικής τα δρώμενα σαντούρι να κρατώ
του έρωτα οι ανατολές φυσούν μανδύα πορφυρό.
Έπος της σύγχρονης γενιάς στου απείρου την πορεία
μες των καιρών τ’ αλλόκοτα που γράφουν ιστορία·
με στίχους που εμπνεύστηκαν της γης οι κουρασμένοι
τραγούδια που ανέστησαν παιδιά απ’ τα ωδεία
κι η γερασμένη μου ματιά, φτωχή διαμαρτυρία.
Κλειώ εσύ που κρύφτηκες στου Ηρόδοτου την πένα
εκείνη από τις εννιά που πλέκει χρόνους δέκα
σήμερα έλα για να δεις σ' ένα λευκό παλάτι
τους σύγχρονους βεζίρηδες στης γης την ωμοπλάτη.
[I]Μούσα της Ιστορίας και της επικής ποίησης. Κιθάρα. Κλεψύδρα.
Στο δεξί η σάλπιγγα & στο αριστερό ο πάπυρος που ξετυλίγεται...
Απεικονίζεται & με περγαμηνές (κατεργασμένο δέρμα) ή πλακίδια.
Φορά δάφνινο στεφάνι/Ο Ηρόδοτος το 1ο του βιβ. το ονόμασε Κλειώ.[/I]
Καλημερα Κυρια μου και καλο Μηνα!!!!!!
Κλειώ εσύ που κρύφτηκες στου Ηρόδοτου την πένα
εκείνη από τις εννιά που πλέκει χρόνους δέκα
σήμερα έλα για να δεις σ' ένα λευκό παλάτι
τους σύγχρονους βεζίρηδες στης γης την ωμοπλάτη.
Υπεροχος στιχος, υπεροχη γραφη. Τα σεβη μου !!!!!!!!!
Αυγουστή να είσαι καλά... πάντα μπροστά στο στίχο... σε ακολουθούμε. Ντέρο Γιώργο και για εσένα το ίδιο ισχύει. Αλλά για την Δεούδε την Ειρήνη τι να πρωτοπώ; Ή να ξεχάσω το Φάνη και την Ηλιαχτίδα; Ιωαννίδη Βασίλη τώρα μελετώ το έργο σου.
Γεια σου Τas, ένα δικό σου σχόλιο κάνει για δέκα.
Aίολε, δυστυχώς... ετοιμάζεται πάλι...
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
