| |
Χιλιομπαλομενη αγαπη ξερεις ομορφο χορο και με πλανευεις,
σε ποθου κυματα με οδηγεις και με παιδευεις,στον απιαστο αγερα με σκορπας.
Για ανασα μου δινεις φωτια μα για να τη σβησεις δεν εμαθες να κλαις.
Τωρα μιλας στην τεφρα μου και αναστεναζεις νοτες πρωτοπλαστου πενθους.
Αγαπη, υποσχεση δωσε μου πως στο βασιλειο της μοναξιας δε θα κυβερνησω
κι ας με προικισαν οι εκλογες μου με προσοντα.
Δειξε μου αγαπη την τεχνη σου,πολυτιμη συμβουλη θα χρειαστει
καθως θα πεφτω σε τυχαιες αγκαλιες που θα κερνανε ληθη.
Σε καθε δρομο που θα παιρνω θα χυνω κρασι μηπως σε μεθυσω και μου δωθεις.
Θα σε μαδισω ομορφια μου και θα σκορπισω τους σπορους σου παντου
και θα φτυσω πανω τους.Και σα ρθει η υστατη στιγμη ο,τι γεννηθηκε θα θερισω μονο για μενα.
Και ετσι θα ξεπληρωσεις τα χρονια που μου ρουφηξες αθλια μοιρα,γιατι,
μ'εκανες νσ καταριεμαι τον παραδεισο που τοσο λαχταρουσα και να χω μονη συντροφια
την πιο βρωμερη κολαση που την ονομασαν νοσταλγια.
Καταδικασμενη να γυρνω τους δειχτες αναποδα,να εξηγω τα σημαδια απ'την αρχη...
Να ξεζουμιζω το τιποτα και να γεννω φαλτσες μουσικες.
Κι ολα αυτα γιατι ξεχασα να κουρδιστω.Ή μηπως ποτε δεν εμαθα?
αγαπη, παιζουμε σε λαθος τονο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
