| |
μπρός μου ένα στρώμα από σκοτάδι
και μέσα του σεντόνια κόκκινα
έχω ξεχάσει το χρώμα των ματιών μου
και έχει σπάσει το κατάρτι των ποδιών μου
με τη πυξίδα της ψυχής σου ταξιδεύω
φτερά στα πόδια τώρα έχω βάλει
απάνω σ'ένα σύννεφο μαύρος καβαλάρης
με κόκκινο μελάνι την ιστορία μου να γράφεις
κι έχω ψάξει τα ταξίδια
έχω αράξει σε στεριές
έχω κοιμηθεί με φύλλα
και με πέτρες αγκαλιές
σε μια στεριά που τώρα έχω αράξει
συμβόλαιο το έχω υπογράψει
φωτιές ν'ανάβουν μέσα στη ψυχή
που μοιάζουν τόσο απαλές σαν σύκα
κι απλά ταίζουν την ζωή μου
μα το φεγγάρι τώρα έχω αρπάξει
κι άγκυρα στον ήλιο έχω τάξει
νοιώθω τυχερός που έχω ζήσει
χωρίς κάποιος το γιατί να με ρωτήσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
