| |
αν παραδίνομαι φορές σε ακραία συναισθήματα
είναι που πλάστηκα ανίκανος
ν' αντέχω, ν' αποδέχομαι τις απουσίες,
όχι προσώπων μοναχά, μα και στιγμών
που φεύγοντας πλουτίζουνε
τις χώρες τις ματαίωσης και της λύπης
αφήνοντας με εμένα πένητα φριχτό...
μα αντί να προκαλώ τη χλεύη και τον οίκτο,
τα βήματα καθοδηγώ,της φαντασίας μου, ένα ένα
μέσα από γαλαρίες και μυστικά περάσματα,
στο ξέφωτο όπου συνωστίζονται
ανεξίτηλοι, αειθαλείς,αγέραστοι
όλοι οι παλιοί, ματαιωμένοι μου έρωτες
οι λίγοι της σαρκός κι οι αναρίθμητοι της σκέψης...
διατηρώ ακόμη τον έλεγχο της λογικής μου
κι έχω επίγνωση άριστη
του φευγαλέου και του ανεπίστρεπτου.
Μα δεν μπορώ να κάνω άλλο
απ' το να ικετεύω τη Νύχτα
να με δονεί με ευτυχισμένα όνειρα
έστω χιμαιρικά κι εφήμερα,
επίπλαστα έστω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
