| |
[align=center]Tο τρένο φεύγει
μαζί με αναμνήσεις
ευχάριστες και μη
που σκόπιμα εξανεμίζονται στην στιγμή
Μια νέα ζωή σε περιμένει,
υποκρίνεσαι ότι είσαι κάποιος άλλος,
θάβεις συναισθήματα
ώστε να ξαναγεννηθείς,
αλλά δεν μπορείς να ξεφύγεις,
εκείνο το κορίτσι σε άγγιξε και
σε κρατάει πίσω
στον κόσμο που απέρριψες και απορρίφθηκες
Στα ξένα τώρα μελαγχολείς
δεν μπορείς από το παρελθόν να απαγκιστρωθείς
και σκέφτεσαι εκείνη την μοιραία ονειρική φωνή
που σε καλεί και σε βασανίζει.
Μετανιώνεις που δεν έγινες ορθολογιστής
και έτσι την φωνή της ψυχής σου ακολουθείς
που σ’ οδηγεί πίσω στον πραγματικό κόσμο
με μόνη ελπίδα να την αντικρίσεις και να χαθείς
και συ ευτυχισμένος με το πρόσωπο της
στις ίριδες των ματιών σου να κατοπτρίζεται
ξέρεις ότι δεν θα την ξαναδείς.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
