| |
| | Αύριο |  | | |
Αύριο θα ‘ναι μια αδιάφορη μέρα,
η σιωπή θα κυλά στον αέρα,
στο αυλάκι σαν κρύο νερό…
Κι όταν ψάξω ξανά να σε βρω
θα ‘ναι η μόνη, η απέραντη θέα…
Θα περάσω απ’ το πάρκο ξανά,
όλα θα ‘ναι τα ίδια, αλλά,
φωναχτά η σιωπή θα πλανιέται..,
μόνο έτσι μπορεί και ξεχνιέται
κι απ’ την δική της φριχτή μοναξιά…
Θα κοιτάξω, ξανά στον σταθμό,
ίσως πια, να μπορέσω να δω,
πόσο πια μακριά έχεις φύγει,
μα όταν η σκέψη αυτή με τυλίγει
να πως κλαίω ξανά, σαν μωρό…
Ίσως πάλι σε ψάξω βαθιά,
στα υπόγεια, βουβά, σκοτεινά,
στα παγωμένα νερά του μυαλού μου…
Ίσως κάποτε μέσα στο νου μου
σ’ είχα κρύψει και θα ‘ρθεις ξανά…
Σήμερα ήταν μια αδιάφορη μέρα,
με την σιωπή να κυλάει στον αέρα,
στο ρυάκι σαν κρύο νερό.
Δεν θα ψάξω ξανά να σε βρω…
Με χόρτασε πια η πικραμένη της θέα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Είμαι ένα κουβάρι, είμαι ένας ήλιος τυφλός, από μέσα σφουγκάρι μα απ' έξω αχινός... | | | |
|
Σελίνα
12-04-2007 @ 04:28 | πολλή απαισιοδοξία σήμερα... όμορφο πάντως | | justawoman
12-04-2007 @ 07:51 | Ιδιαίτερη απόδοση ενός προσφιλούς για τους ποιητές και τους τραγουδοποιούς θέματος
Λίγο σκαλώνει η ροή του
αλλά νομίζω μπορεί να γίνει πολύ όμορφο τραγούδι
καλησπέρα ::smile.:: | | Κίρκη
12-04-2007 @ 07:56 | Μάλλον αισιόδοξη θα έλεγα... Αφού δεν ψάχνω ακόμα! Σας ευχαριστώ για την προσοχή... | | στίχος
28-04-2011 @ 09:16 |
...ωραίο.............!!!!
...η ποίηση κατά βάσιν είναι απαισιόδοξη....
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
