|
| Άπειρος γαία | | | Ξαναδημοσιευω ενα απο τα πρωτα μου ποιηματα....(ελεω ντεφορμαρισματος, χα χα) για οσους δεν ετυχε να το εχουν διαβασει...Για την Ήπειρο και όλους τους Ηπειρώτες, εντός και εκτός Ελλάδας..όπου κι αν βρίσκονται... | | [align=center]Φιλόξενη είν' η αγκαλιά σου
και απαράμμιλη η ομορφιά σου,
μα η παράδοση η μεγάλη
το πιο μεγάλο σου καμάρι.
Άπειρος γαία…
τ' όνομά σου στα αρχαία,
πατρίδα ανδρών επιφανών,
με ιστορία θρυλική μα και μοιραία
που χάνεται στα βάθη των ετών.
Στα δοξασμένα χώματά σου,
αίμα και δάκρυα γίναν ένα.
Με ταπεινή υπερηφάνεια,
μέσα απ' την φτώχεια, την ορφάνια,
σήκωνες πάντα το κεφάλι
και χαμογέλαγες και πάλι.
Όπου κι αν πάνε τα παιδιά σου
φέρουν μαζί τους τ' όνομά σου,
σαν μία ιερή διαθήκη,
στους νέους παρακαταθήκη.
Άπειρος γαία…
τ' όνομά σου στα αρχαία,
Ήπειρος στη σύγχρονη εποχή.
Όμως η έννοια είναι ενιαία,
μάνα, πατρίδα λατρευτή.[/align]
6/10/06
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Aγάπη και ειρήνη σε όλον το κόσμο... | | |
|
iokasth 13-04-2007 @ 17:20 | Μα τι έγραψες??? Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο! ! ! Καλά έκανες ....δεν το
είχα διαβάσει.
Απειρος γαία...εγώ θα έλεγα.... Ιερή Γη !!!
Καλή Νύχτα.
ΝεφΕλλη
| | estia 13-04-2007 @ 23:12 | Άπειρος γαία τ'όνομα σου στα αρχαία
ιερή γη, μανα πατρίδα λατρευτή.
δεν ξέρετε τι είναι για μας τους ξενιτεμένους αυτές οι λέξεις.
πολύ πολύ όμορφο, νασε καλά ΗΠΕΙΡΟΤΗ | | Ηλιαχτίδα 13-04-2007 @ 23:33 | πολυ καλο.. ::yes.:: | | Aris4 14-04-2007 @ 06:22 | Με τετοια ποιηματα φιλε Ηπειρωτη .......
ντεφορμε η οχι .... εισαι μεσα στην ενδεκαδα !! ::up.::
Καλημερα . | | SΤAVRIANNA 14-04-2007 @ 11:36 | ::yes.:: | | marilou 04-05-2007 @ 01:50 | ::rol.:: γραφει παλι η Ηπειρος | | Ηπειρωτης 17-06-2007 @ 03:40 | seizeTHEday
06-10-2006 @ 16:39
Πανέμορφο Ηπειρώτη!
Μπράβο σου!
« Ακρόνειρο »
06-10-2006 @ 18:18
Έτσι για να κρατάμε τις αξίες..
Καλησπέρα.
Ηπειρωτης
06-10-2006 @ 22:32
Ειμαι χαρουμενος που σας αρεσε το ποιημα μου..ευχαριστω
Βραχνός Προφήτης
07-10-2006 @ 07:01
Ράτσα μου Ηπειρώτικη,
θωριά μου δον-κιχώτικη,
καρδιά μου καλοκάγαθη
κι ονείρατά μου-ασπάλαθοι,
βαρύ ρακί σάς πότισα,
βουνίσιο φως σάς φώτισα !
Φτωχός, με λίγα πόρεψα,
δυο πωγωνίσια χόρεψα,
τον Έρωτα, το Θάνατο,
το βίο μου τον αδιάβατο !
Άνοιξα ξεροπήγαδο,
στον δεκαπεντασύλλαβο,
να πίνω, να ευφραίνομαι,
να πλένω και να πλένομαι,
βαθιά στης πέτρας τα νερά
κι όλο να μοιάζω στα βουνά,
πετρούλα να λογίζομαι,
να σπάω και να σκορπίζομαι,
να πάω με τα βροχόνερα,
στα ποταμάκια απόμερα. . .
Γεια σου, ρε πατριδούλα αθάνατη ! ! ! !
Ηπειρωτης
07-10-2006 @ 15:13
Εισαι φοβερος.....Αγγελε δεν χρειαζεται να στο πω εγω αλλλωστε,γραφεις εξαιρετικα....για μενα ο καλυτερος..
Ευχαριστω που στολισες τα σχολια του ποιηματος μου,με το δικο σου μοναδικο τροπο.
-Άθη -
07-10-2006 @ 15:15
Μου αρέσουν πολύ τα ποιήματα και τα τραγούδια για τον τόπο μας... να είσαι καλά Ηπειρώτη, να μας χαρίζεις τέτοιους όμορφους αυθεντικούς στίχους...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
27-12-2006 @ 21:43
Μπράβο σου ....εξαιρετικό
Μετεφερα εδω και τα σχολια που ειχε το ποιημα, στην πρωτη του δημοσιευση.....Ετσι για να μην ειναι σκορπια....
Σας ευχαριστω ολους που το διαβασατε... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|