Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Προστακτική ιδιότητα
 εσείς δηλαδή δεν ασβεστώνετε την άνοιξη;;
 
Σήμερα, ήταν μέρα γενικής ανατροπής
Μετά από χρόνια αποφάσισα
τάξη να βάλω, στα ατάκτως ξεχασμένα
που στέκουν σιωπηλά μες στα συρτάρια
στο πάτωμα, στη μνήμη…
στα περιθώρια του συνειδητού
στα κατεχόμενα των απωθήσεων.

Είχε κι έναν καταπέλτη ήλιο,
εντελώς ακατάλληλο
για τις φωτοευαίσθητες γωνίες μου,
Μα εκεί πάντα τρυπώνουν οι αγωνίες
κι οι εκκωφαντικές σιωπές,
κι οι αρρυθμίες των τύψεων
και πάνω απ’ όλα
οι ψευδαισθήσεις
οι αρνητές της όρασης

Έσφιξα όμως τη μετέωρη παλάμη μου
και άνοιξα διάπλατα θυρόφυλλα φωτός
για να περάσω εντός μου
Είναι καιρός πια
να δρέψουν ευσπλαχνία
όλα τα ετοιμόρροπα
που δε χαρήκαν μέριμνας
ούτε παρηγορίας

Η εκ γενετής λιπόψυχη ροπή μου
σήμερα κάμφθηκε θανάσιμα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      blue velvet
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
Aris4
14-04-2007 @ 17:54
Μη ξεχασεις , ενα coup de grace !!!!!!

::rol.::

Πω πω πω , ειμαι απιαστος στα Γερμανικα !!! ::laugh.::

Ωραιο βρε !!!! ::up.::
justawoman
14-04-2007 @ 18:09
Άρη-Άρη... είδες τι παθαίνει κανείς όταν κάθεται μέσα τα Σαββατόβραδα? Ξεκινάει ένα συγύρισμα στο σπίτι
και καταντάει στις σταυροβελονιές του ασυμμάζευτου κρανίου του... ::cool.::

ευτυχώς δεν είμαι η μόνη ::laugh.::
χρήστος
15-04-2007 @ 00:19
πάρα πάρα πολύ καλό, καλή σου μέρα
marakos1948
15-04-2007 @ 02:47
Εμείς κάνουμε συγύρισμα στο σπίτι αυτό το Σαβατοκύριακο και την βρίσκουμε δια του σκουπίσματος και σφουγγαρίσματος.
Να ζήσουν οι γυναίκες που μας δίνουνε την ευκαιρία να βάλουμε ένα χεράκι και στο σπίτι ::wink.::
MARGARITA
15-04-2007 @ 04:50
Ασβεστώνω την ψυχή μου every now and then μια στρώση αγάπης και φιλίας και έρωτα και πάντα είναι πεντακάθαρη Στελλίτσα μου....θαυμάσιο όπως πάντα το γραπτό σου ::love.::
silmariel
15-04-2007 @ 06:05
::theos.:: ::love.::
foteinos
15-04-2007 @ 06:06
η εκ γενετής λιπόψυχη ροπή μου, σήμερα κάμφθηκε θανάσιμα...έισαι καθρέφτης σήμερα.... ::yes.:: ::yes.::
justawoman
15-04-2007 @ 06:44
Καλημέρα κοινωνία των στίχων!
σας ευχαριστώ
και σας εύχομαι ωραίες Κυριακάτικες βόλτες στον ήλιο
marakos1948
15-04-2007 @ 06:52
τι να γράψει κανείς...απλά βούρ για τ αγαπημένα μου ::yes.::
seizeTHEday
15-04-2007 @ 09:43
http://imagecache2.allposters.com/images/PTGPOD/846866.jpg

http://imagecache2.allposters.com/images/PTGPOD/846841.jpg

Αυτό έλειπε να μην δεν ασβεστώνουμε... justasmileofthesoul...
::hug.::
Αγνή
15-04-2007 @ 12:13
Γεύση από πιπερόριζα.
Τα κατεχόμενα των απωθήσεων με πέθαναν!!!!!
fevroni
15-04-2007 @ 14:04
Εξαιρετικό! Μπράβο!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
15-04-2007 @ 15:11
Αυτό είναι τέχνη Στέλλα... Τέλειο!
Άσε που σαν μέσα από τη φετινή ψυχή μου να το πήρες!!!
Όσο για τ' ασβεστώματα... μπρρρρρρρ... μου θύμησε το πατρικό μου... τη μαμά μου να τ' ασβεστώνει κάθε Μεγάλη Βδομάδα...αμέ, βοηθούσα κι εγώ... ασβέστωνα τα τοιχάκια στο περιβόλι μας για να γλιτώσω λίγο απ' το καθάρισμα... ::rol.:: Φιλιά...φιλιά.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο