| |
Δεν εισαι εδω
και ποτε δεν θα'ρθεις
αυτη ειναι η αληθεια
ζωη στα παραμυθια
Πες μου ακομα ενα ψεμα
για να νιωσω δυνατος
πες μου ακομα ενα
κι αλλο ενα, κι αλλο ενα...
Το μυστικο μου γερασε
μα σαν παιδι χαμογελαει
αλητης που γυρναει, κοβει βολτες
μεσ'της πολης τα στενα
Χρυσοψαρα στην γυαλα η φυλακη
μαυρα τα ονειρα τους
το πελαγος δεν ερχεται
μη δε τα γλυκα νερα τους
Πευτω στην σκια σου
στα κρυφα ονειρα σου
κλεβω αυτο που θελω
κι ακομα σ'αγαπω
Τα λογια βγαινουν δυσκολα
απο στομα που δεν εχει τα φιλια σου
μικρε σατανα ασε τα παιχνιδια
δεν ειναι ομορφο η ζωη να θελει παρακαλια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
