| |
Θυμάμαι να ονειρεύμαι σ'άλλη εποχή να ζούσα
για μια ελπίδα απλοική
να γεύομαι,να οσφραίνομαι με την αφή
να μου κλέβω δάκρυα, να τα κάνω βροχή
Φαντάζομαι πως μαίνομαι σε όργια θαλασσών
στον ήλιο χαρίζομαι
αρμονία στην δύναμή σου ορκίζομαι,δες!
σαν άρωμα ανθών στην Αλήθεια σκορπίζομαι
Ξεχνάω τα λόγια μου, κομπάρσος στη σκηνή
με πίεσαν να παίξω
μα δεν ήμουν αυτή, δεν ήμουν εκεί
εγω γύρευα τη Στιγμή μου απ'τους αιώνες τους ν'αρμέξω
Διαλέγω να ζω στ'όνειρο ως να ρθει η μέρα
που τ'όνειρο θα'ναι ζωή
και η ζωή θα ζει μια μέρα ή μια στιγμή
και θ'ανατέλλω πότε σοβαρή, πότε ανόητη,πότε ρομαντική
Εις τους αιώνες των αιώνων
ελάτε να ζήσουμε για τη στιγμή
Η στιγμή δεν έχει στόχους
μόνο μια αυθόρμητη κρυφή επαφή
μεταξύ εσού και της Ευτυχίας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
