| |
χρήστος
20-04-2007 @ 18:24 | τα λόγια φίλε μου χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους... τα δικά μου εμένα και δικά σου εσένα... | | Aris4
20-04-2007 @ 19:17 | Εγω θα σου ' λεγα να κρατησεις κατι απο την παιδικοτητα σου , και να μην τους απομυθοποιησεις!! ::up.:: | | kin
20-04-2007 @ 19:43 | Χρηστο, με τον Αρη κι εγω.
Αν και δεν ειμαι σιγουρος για το ποσο σοβαρα η ειρωνικα το αναφερεις
Παντως, μιας και το ανοιξες το ζητημα, αυτο που αναφερεις ως ενηλικιωση, στην ουσια δεν ειναι παρα η ωριμοτητα, η οποια συμβολιζει και το τελος της αναπτυξης, το κλικ, του κοτσανιου, τον γδουπο που κανει το μηλο καθως σκαει στο εδαφος νεκρο...
Ο ανθρωπος, ειναι ανθρωπος, οσο συνεχιζει να εξελισεται, να ωριμαζει...
Και τα εντος μας, προιον του μη συνειτου τμηματος του εγκεφαλου μας, υπαρχουν απο τοτε που υπαρχει και η ζωη και για αυτο ειναι και σοφα
Το συνειδητο μας, με μολις μερικες χιλιαδες χρονια ζωης, ειναι πολυ μικρο και αγουρο για να το αφηνουμε να επιβαλεται των εντος μας...
Τελος παντων...μεγαλο θεμα ανοιξες με αυτο το ποιημα...
Καληνυχτα σου! | | Νεφελοβάτης
20-04-2007 @ 22:42 | Δεν καλύπτεται το κενό φίλε μου.. Και η απομυθοποίηση δεν έχει σχέση με την ενηλικίωση τόσο μα με τις εμπειρίες.. Ανεξαρτήτως ηλικίας… Εκείνες που μας απογοητεύουν και μας κάνουν στα κάστρα και στο καβούκι μας να θέλουμε να κλειστούμε..
Αλλά ξέρουμε που μας πάει αυτό το πισωγύρισμα.. Και αν δεν ξέρουμε το μαθαίνουμε με το δύσκολο τρόπο..
Να είσαι καλά και πάντα παιδί..
Καλή σου μέρα. ::smile.:: | | agrampeli
21-04-2007 @ 01:18 | ::yes.:: ::yes.:: | | επισκέπτης
21-04-2007 @ 03:12 | .... δεν καλύπτεται Χρήστο μου..... πραγματικά μεγάλο θέμα...
καλή σου μέρα ::rol.:: | | ειρήνη
21-04-2007 @ 07:54 | η ποίηση για σένα Χρήστο είναι ένας τρόπος να καλύψεις το κενό
ακόμη ένας έρωτας ιδανικός κι αυτή
::smile.:: | | AleXandros K.
21-04-2007 @ 08:14 | Όντως μεγάλο θέμα...το αποτύπωσες όμως πολύ όμορφα...
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
