| |
Ποιος μου βάζει κανόνες
σ΄ ουρανό και σε γη
καλοκαίρια, χειμώνες,
αγκαλιά και φυγή;
Ποιο παράλογο στρώμα
στη ψυχρή λογική
μου σκεπάζει το στόμα
και με σπρώχνει πιο ΄κει;
Αντιστέκομαι όμως
μου κοστίζει ακριβά
στη ζωή μου αστυνόμος
έχω γίνει κρυφά.
[I]Δεν είχα ποτέ μου στον ήλιο μοίρα
μα αντιστέκομαι, μόνος μου στέκομαι.
Καυτές ερωτήσεις,
απάντηση ως τώρα δεν πήρα
και όμως στέκομαι κι αντιστέκομαι.[/I]
Ποιος μου δείχνει το λάθος
και μετά το σωστό;
στης καρδιάς μου το βάθος
τρέχω να τσακιστώ.
Σ΄ ένα αδιάβατο δρόμο
περπατάω μπροστά
κι ένα χέρι στον ώμο
που και που με χτυπά.
Ταξιδιώτης στο πλήθος
σαν χαμένος γυρνώ,
όλα ήτανε μύθος
και σκοτάδι πυκνό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
