| |
| | Όνειρα, Φαντασία, Πραγματικότητα |  | | | Μην ακούς όσα σου λένε, μην πιστεύεις όσα λέει η θεωρία και η ασφάλεια, μην αφήνεσαι έρμαιο των φόβων και της αμφιβολίας. Άκου την καρδιά σου. Ξέρει.. Κι ακολούθα το όνειρο όσο άπιαστο κι αν φαίνεται.. | | |
Τα όνειρα μου λένε, η φαντασία δεν είναι πραγματικά.. Σταμάτα να ονειροπολείς, και έλα στον «πραγματικό» τον κόσμο… Μα καλά τι είναι δηλαδή πραγματικό;
Όλος ο κόσμος είναι δημιούργημα φαντασίας!! Όχι δεν το έχασα, δεν έρχεται κανείς να με μαζέψει, και μπορώ να το αποδείξω.. Πώς; Πολύ απλά. Ας κάνουμε λοιπόν ένα παιχνίδι.
Ας δούμε λίγο τον κόσμο γύρω μας. Πήγαινε στο παράθυρο, και κοίτα.. Βλέπεις δρόμους, σπίτια, αυτοκίνητα, κολόνες της Δεη, που και που κανένα πάρκο.. Και ίσως θάλασσα, βουνό και φύση αν είσαι απ τους τυχερούς που ζουν σε κανένα προάστιο ή στην επαρχία.
Μα καλά για σκέψου, αυτά τα σπίτια, οι δρόμοι, πως φτιάχτηκαν; Δεν ήταν στο μυαλό ενός αρχιτέκτονα που τα φαντάστηκε, τα σχεδίασε, και τα έφτιαξε..;
Όπως και όλα τα άλλα, ακόμα και η οθόνη που βλέπεις, το πρόγραμμα του υπολογιστή που χειρίζεσαι, η τηλεόραση που έχεις σπίτι σου. Τα πάντα..
Όλα προϊόντα φαντασίας κάποιου είναι, τα σκέφτηκε και τα έφερε στο υλικό επίπεδο..
Και ναι θα μου πεις τα δημιουργήματα του ανθρώπου, αλλά τα άλλα, τα ζώα τα φυτά..; Έ εδώ και αν έχουμε φαντασία.. Δημιουργήματα δεν είναι και αυτά; Ενός θεού που τα φαντάστηκε και τα έκανε, ή της φύσης αν προτιμάτε..;
Βέβαια το θέμα είναι άλλο.. Αφού όλη η πραγματικότητα είναι προϊόν φαντασίας, γιατί να ζούμε μες τα τσιμέντα, την άσφαλτο, το καυσαέριο, τη βρωμιά και τα σκουπίδια; Γιατί όλα να είναι συνάρτηση κόστους και κέρδους..; Και δεν πιστεύω ότι είναι στη φύση μας.. Γιατί για σκεφτείτε τους αρχαίους.. Σε τι πολιτείες ζούσαν. Όχι μόνο τους Έλληνες, όλους τους μεγάλους πολιτισμούς, τα θαύματα του κόσμου..
Καλά αυτοί είχαν δούλους θα πει κάποιος.. Γιατί τώρα δεν έχουμε; Δεν είμαστε σκλάβοι σε όλα εκτός απ τα χαρτιά όταν υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με το βασικό «μισθό» των 600 ευρώ.. Τι είμαστε ελεύθεροι..;;
Η διαφορά είναι πως εκεί οι άνθρωποι συμμετείχαν και υπήρχαν μυαλά φωτεινά που έκαναν τη διαφορά και ξυπνούσαν και τους άλλους..
Ενώ εμείς, που έχουμε την τεχνολογική και οικονομική δυνατότητα να ζούμε σε έναν κόσμο πανέμορφο, ανθρώπινο έστω, τι κάνουμε..; Τρώμε την παραμύθα τους, συμβιβαζόμαστε σε όλα, λέμε ένα ωχ αδερφέ, και κοιτάμε και καλά την «πάρτη» μας.. Αδιαφορούμε για όλα, για το συνάνθρωπο και για τον εαυτό μας στο τέλος. Και έτσι παίρνουμε αυτό που μας αξίζει..
Αντί να ζούμε στο όνειρό μας, αφηνόμαστε να ζήσουμε στα εφιαλτικά όνειρα που έκαναν άλλοι για μας..
Κι όμως δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε έτσι, και ναι τα όνειρα βγαίνουν αληθινά. Αυτοί που μας εξουσιάζουν κατάφεραν να κάνουν τα δικά τους πραγματικά και να μας έχουν εδώ.. Γιατί όχι και μεις..;
Αρκεί να τα πιστέψουμε, να τα θελήσουμε πραγματικά επιτέλους. Αρκεί να μη φοβόμαστε να ονειρευτούμε..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο | | | |
|
AleXandros K.
21-04-2007 @ 13:20 | Αν και πιστεύω ότι είναι δύσκολο να αλλάξεις όλο τον κόσμο γύρω σου, συμφωνώ ότι τουλάχιστον αξίζει να παλέψεις για τα όνειρα σου...
Καλό Σ/Κ | | Aris4
21-04-2007 @ 13:53 | Μπραβο Νεφελοβατη .... πες κι αλλα !!!!! ::yes.:: | | Νεφελοβάτης
21-04-2007 @ 15:47 | Ναι Αλέξανδρε, δεν μπορούμε από μόνος του ο καθένας να αλλάξουμε τον κόσμο όλο.. Το κομμάτι του μόνο εκείνο με το οποίο ερχόμαστε σε άμεση επαφή μπορούμε να επηρεάσουμε. Και να αλλάξουμε πρώτα απ όλα τον εαυτό μας…
Όσο για τα όνειρα, ναι αξίζει να παλέψεις. Και κάποια εκπληρώνονται σαν τα θέλουμε πολύ..
Ειρήνη σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να σου πω την αλήθεια, φοβόμουν για πολλά χρόνια να ονειρευτό, τουλάχιστον σε συναισθηματικό επίπεδο. Τώρα μπορεί να πονάω, και πολύ από όνειρα που έκανα και γκρεμίστηκαν, αλλά δε φοβάμαι πια.. Γιατί κι ο πόνος αίσθηση είναι, δείχνει πως ζω, και όχι απλά υπάρχω. Και πριν αλλά και μετά τον πόνο ελπίζω, υπάρχει και η χαρά, το φως, η ευτυχία ίσως..
Να είσαι καλά, καλό σου βράδυ. ::smile.::
Σ ευχαριστώ Άρη μου, και ναι τώρα που ξεκίνησα θα πω και άλλα. Πολύ καιρό ήθελα να γράψω, και δεν το έκανα.. Να λοιπόν ένα όνειρο που πραγματοποιείται.. ::smile.::
Καλό βράδυ σε όλους. ::smile.::
Θοδωρής. | | primavera
21-04-2007 @ 16:00 | αχ Θοδωρή πόση δύναμη κρύβει το σχόλιο σου
και πόσο υπέροχα νιώθει κανείς όταν το διαβάζει...
ποιός όμως θα μπορέσει να το κάνει ακολουθώντας το όνειρο!
καλό ξημέρωμα...πάω να ονειρευτώ...
::hug.:: | | elenitheof
21-04-2007 @ 16:10 | Μη φοβάσαι να ονειρεύεσαι. Όταν θέλεις κάτι πολύ, γίνεται πραγματικότητα. Εμένα πολλά όνειρά μου έχουν πραγματοποιηθεί γιατί τα ήθελα πολύ. Δε μετάνιωσα για όσες φορές άκουσα την καρδιά μου κι έκανα αυτό που ήθελε αυτή. ::smile.:: | | Νεφελοβάτης
21-04-2007 @ 16:21 | Πολύ εύστοχο το ερώτημά σου Νικόλ.. Ποιος...; Αυτός που είχε για καιρό αφεθεί, που απλά υπήρχε, που τόλμησε να το κάνει. Που στα σύννεφα έφτασε, σε τόπους που δεν φανταζόταν ούτε στα πιο τρελά του όνειρα. Που έπεσε, πληγώθηκε, προδόθηκε απ την αγάπη κι απ τον εαυτό του, αλλά που έμαθε κάτι πολύτιμο απ’ όλα αυτά..
Πως υπάρχει φως για όλους, πως μπορεί να το βρεθεί, και ίσως να μείνει και μαζί μας.. Αλλά μόνο αν το επικαλεστείς, μόνο αν ονειρευτείς.. Έστω και αν εύχεσαι και ποθείς αυτό που είχες να ξαναβρείς..
Καλά όνειρα και φωτεινά σου εύχομαι.. ::hug.::
Έτσι είναι Ελένη, αν τα θέλεις πραγματικά γίνονται.. Και γω δε φοβάμαι πια, αν και μου πήρε καιρό. Ειδικά να μάθω να ακολουθώ τα λόγια της καρδιάς.. Και δεν μετανιώνω ότι και να πέρασα και να περνώ..
Εγώ πάω, αν και ανόρεχτα, να χαθώ στη Σαββατιάτικη «πραγματικότητα» της Αθήνας, κι ίσως και να ονειρευτώ.. ::blush.:: | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ
21-04-2007 @ 16:30 | Φίλε μου, καλά τα λες, έθιξες ένα θέμα, που θα μπορούσε να μας απασχολεί για μήνες, σε μιά αράδα γραμμές....
Αυτό από μόνο του, δείχνει, πόσο συγκροτημένο άτομο είσαι..
Καλό βραδάκι και καλή βολτούλα.. ::yes.:: | | mikrimagissoula
22-04-2007 @ 11:22 | Αντί να ζούμε στο όνειρό μας, αφηνόμαστε να ζήσουμε στα εφιαλτικά όνειρα που έκαναν άλλοι για μας...
Πόσο δίκιο έχεις... ::yes.::
και το σχόλιο... ::smile.:: | | Νεφελοβάτης
22-04-2007 @ 14:06 | Σ ευχαριστώ Στέλιο να είσαι καλά. Κάποια πράγματα τα σκέφτομαι όσο πιο σφαιρικά και αναλυτικά μπορώ. Βέβαια αυτό δεν μου βγαίνει πάντα σε καλό.. Πάντως, ακόμα και όταν απογοητεύομαι λέω πως πιο καλά να ξέρεις και ας μην είσαι ευχαριστημένος, παρά να μην ψάχνεις τίποτα και να νομίζεις πως όλα είναι καλά.. Και όπου μας βγάλει..
Η βόλτα καλή τελικά, και η βόλτα στη βροχή, χωρίς ομπρέλα, κατά τις 3 το βράδυ, ακόμα καλύτερη. ::smile.::
Σ ευχαριστώ Βάσια μου, και δυστυχώς έτσι είναι.. Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή το καταλαβαίνουμε, όσο και να το απωθούμε.. Αρκεί να μην είναι πολύ αργά..
Να είσαι καλά.
Καλό μας βράδυ. ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
