ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ
24-04-2007 @ 11:59 | Αγαπημένη Μαρία... έκλαψα πολύ που διάβασα την υπέροχη κατάθεση ψυχής! Ζω με το γιό μου και μόλις...χώρισα... εχθές με ρώταγε ακριβώς το ίδιο πράγμα... δεν έχω απανήσεις γιατί δε ζούμε πιά όλοι μαζί...γιατί και εγώ ποτέ δεν της πήρα απ΄ τη δική μου μητέρα.... να ξέρεις όμως πως κι αν ακόμα η μητέρα σου ξαναφτιάξει τη ζωή της με κάποιον ¨μπαμπά"...εσύ θα είσαι πάντα όλη της η ζωή.. και είναι λίγο άδικο κι για εκείνη να μείνει μόνη στη ζωή...όταν εσύ θα κρατάς το δικό σου μωράκι στην αγκαλιά σου... σκέψου το και θα καταλάβεις ότι έχω δίκιο..η μητέρα μου είναι ευτυχισμένη με τον άντρα της και κατ΄επέκταση είμαστε και εμείς καλά....
σε νοιώθω... σου στέλνω φιλιά ::yes.:: | |
Ηλιαχτίδα
24-04-2007 @ 12:04 | Ισως πρεπει να μην αναρωτιομαστε για καποια πράγματα γιατι κανουμε περισσοτερο κακο στον εαυτο μας...
Το ποιημα σαν γραφή πολυ πολυ καλό. ::smile.:: | |
Μαρία Χ.
24-04-2007 @ 12:08 | Ταξιδιώτη μου χαίρομαι που σε άγγιξε ή έστω σου είπε κάτι το προχειρογραμμένο μου.. απλά να διευκρινίσω ότι εδώ μιλάει η κόρη μου και όχι εγώ.. και πολλές από τις φράσεις που έγραψα είναι λίγο-πολύ δικές της... καλησπέρα και να είστε καλά... | |
marakos1948
24-04-2007 @ 12:14 | Είμαι υπέρ του γάμου,ίσως επειδή γνώρισα δύο αγγέλους,ίσως επειδή με λυπήθηκε ο Θεός επειδή είμαι ένα άδολο ανθρωπάκι και ίσως αυτός ΄να ήτανε ο λόγος που με προσπέρασαν αδιάφορα και δεν με καταδέχθηκαν κάποιες γυναίκες-ταραντούλες ή και αυτές που συνήψα σχέση ίσως να με λυπήθηκαν.Πάντως έζησα και ζώ την θαλπωρή δίπλα σε γυναίκα με καρδιά και ψυχή και θα το άλλαζα με τίποτα.Μισώ την μοναξιά και την παρέα της δέν μπορώ να την αποδεχθώ με τίποτα.Αυτή φυσικά ειναι προσωπική μου άποψη και δεν σημαίνει ότι κατακρίνω διαφορετικές επιλογές τρίτων.
Οσο για σένα Ταξιδιώτη,δεν είχα εμπειρία χωρισμού απο γάμο,αλλά αν το θέλεις μπορείς ακόμα και τώρα να κάνεις μια προσπάθεια επαναπροσέγγισης,εάν το επιθυμεί και εκείνη φυσικά.Ειναι ακόμα νωπός ο χωρισμός σας,εκτός και άν κάτι άλλαξε στην προσωπικήξ σας ζωή που δεν σηκώνει επανασύνδεση. | |
annaΤi
24-04-2007 @ 13:03 | "Είναι οι άνθρωποι αχάριστοι.. μαμά
Δίχως καρδιά και δίχως δάκρυα σκιρτάνε
Πάμε μια βόλτα σε τραγούδια μαγικά
Είναι γραμμένα από ανθρώπους που αγαπάνε..."
Όλη η γνώση και όλη η αφέλεια, της παιδικότητας σε τέσσερις στίχους... !!!!!!!
Ακατέργαστα διαμάντια, τα παιδιά Μαρία μου... αιχμηρά και διάφανα...
Να την χαίρεσαι να σε χαίρετε ...
::hug.:: | |
Denis
24-04-2007 @ 13:13 | Μαρία, σού στέλνω τη συμπαράστασή μου μ' ένα νανούρισμα, απαστράπτον αμάλγαμα σπάνιας ευαισθησίας και ζεστής τρυφερότητας, που τιτλοφορείται ''Ρορορί'', του Ηλία Λιούγκου σε στίχους της Αγαθής Δημητρούκα με τη φωνή του Βασίλη Γισδάκη, για ν' αποκοιμίσεις απόψε γλυκά τη μικρή σου... http://www.yousendit.com/download/TEhYYUlzcklYSHpIRGc9PQ . Καλό ξημέρωμα! | |
ΛΕΩΝ53
24-04-2007 @ 13:19 | Γεια σου Μαρία
Μετά από αυτό που διάβασα, αν είμασταν τετ α τετ δεν θα μπορούσα να αρθρώσω λέξη κι επειδή είμαι φοβερά ευαίσθητος θα έκρυβα τα μάτια μου για να μην τα δεις. Επειδή όμως δεν με βλέπεις και δεν σε βλέπω είναι περισσότερο εύκολο να σου γράψω ότι δάκρυσα.
Είναι πολύ ωραίο το ποίημά σου Μαρία.
Να 'σαι καλά κι εσύ και η κορούλα σου.
....Όχι μανούλα μου!.. Ποτέ μην παντρευτείς!
Αν σου ζητήσουν την αγάπη να πληρώσεις!
Θέλω μαζί μου μια ζωή να πορευτείς
Για τις σπατάλες σου ποτέ μην μετανιώσεις!...
Ηλίας | |
Άθη Λ.
24-04-2007 @ 13:32 | αληθινό και πολύ τρυφερό Μαρία... να' σαι καλά κι εσύ και το κορίτσι σου... ::rol.:: | |
marakos1948
24-04-2007 @ 13:58 | Ασχετα με τα γραφομενά μου πιό πάνω,θα ήθελα να σου εκφράσω τον θαυμασμό μου για τους δύο ρόλους που παίζεις στη ζωή της κορούλας σου.Θέλει πράγματι πολλά κότσια και δυνατή ψυχή μια μονογονική οικογένεια.Την εκτίμηση και την αγάπη μου και προς τις δυό σας::hug.:: | |
spil †
24-04-2007 @ 13:59 | Αντιγράφω το τελευταίο σχόλιο του Μαράκου !!! | |
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ
25-04-2007 @ 00:43 | Σήμερα λοιπόν ξαναεπισκέπτομαι το ποίημα σου΄να το διαβάσω ακόμα μια φορά...που τόσο μου άρεσε...διάβασα και το σχόλιο σου...ότι εσύ είσαι η μαμά... και φυσικά δεν είναι προχειρογραμμένο...και μπράβο για άλλη μια φορά! | |
agrampeli
25-04-2007 @ 01:15 | με συγκηνήσε πολύ το ποιήμα σου γειά λεβεντομάνα ::yes.:: ::hug.:: | |
TAS
26-04-2007 @ 04:57 | ::cry.:: ::sad.::
::hug.:: | |
Θεττάλια
15-12-2012 @ 10:56 | Μαρία μου, πολύ όμορφα λόγια, αλλά η σκέψη ότι η κορούλα σου δεν θα ήθελε να προχωρήσεις στη ζωή, θέλω να πιστεύω ότι είναι μάλλον μόνο δική σου, γιατί το παιδί προφανώς θα ήθελε διαφορετικά να σε βλέπει, δίπλα σ' ένα άξιο σύντροφο!
Τα λόγια σου, όμως, με άγγιξαν ακόμη περισσότερο, μια και εγώ μεγάλωσα χωρίς τον ίσκιο τού πατέρα που έφυγε τόσο νωρίς από τη ζωή και άφησε μία 30χρονη με τρία σχεδόν μωρά να παλεύει στις δύσκολες εκείνες ημέρες τού παρελθόντος! Σ' αγαπώ που μού θύμισες τον Αγώνα τής Αλησμόνητής μου! | |
Θεττάλια
23-01-2013 @ 09:52 | ::kiss.:: ::kiss.:: | |
 |
